تالاب آلاگل
تالاب آلاگل در شرق جاده آق قلا به اینچه برون واقع گردیده که مساحت آن در زمان پرآبی به 2500 هکتار می رسد . این تالاب همانند تالاب های آجی گل و آلماگل از رودخانه مرزی اترک و زهکش های طبیعی تامین می شود . محیط های پیرامونی تالاب با پوشش نی و جگن و درختچه های گز پوشیده شده است . بستر قالب دراکثر نقاط پوشیده از پوشش سبز جلبک می باشد . هر ساله در فصل مهاجرت هزاران پرنده به این تالاب و دیگر تالاب های استان می آیند که از انواع قو – فلامینگو – اردک – پرستو – غازها می توان نام برد .
انگیزه های جذب گردشگر
این تالاب به دلیل قابلیت و اهمیت بین المللی که دارد از لحاظ اکوسیستم طبیعی و اکوسیستم آبی قابل استفاده برای گردشگران و علاقمندان ورزش های آبی – ماهی گیری و ... می باشد .
مجموعه تالابهای آق قلا و اترك
این مجموعه در قسمت جنوبی رودخانه اترك واقع شده و مشتمل بر تالابها و مردابهای اینچه، آلماگل، آلاگل، اینجه برون، بیبی شیروان، آجیگل، نمك و دانشمند است كه مجموع مساحت آنها هزارو دویست و پنجاه هكتار تخمین زده میشود. برخی از این تالابها از جمله تالاب آلاگل در فهرست كنوانسیون تحقیقات بینالمللی پرندگان آبزی و مهاجر در سال هزارو سیصدوپنجاه به ثبت رسیده است.فاصله تالابها از یكدیگر بسیار نزدیك است و آب و هوای محدوده آنها مدیترانهای گرم با تابستانهای خشك و گرم و زمستانهای ملایم میباشد. سطح آب تالابها در زمان پرآبی به بیش از دوهزارو پانصد هكتار نیز میرسد. این مساحت به عواملی نظیر میزان آب ورودی و خروجی، به اقلیم و دیگر عوامل محیطی بستگی دارد. آب این تالابها از رودخانه اترك تأمین میشود.تالابهای یاد شده محل زیست پرندگان مهاجر متنوعی است كه از جمله آنها میتوان به فلامینگوها ، قوها، غازها، حواصیل و... اشاره كرد.
فصل شكار طبق تقویم اداره محیطزیست از اول پاییز تا آخر زمستان هر سال و هر هفته دو روز(چهارشنبه و جمعه) میباشد.از ماهیان این تالابها نیز میتوان به كولی، اورنج، سیمپرك و شیشه ماهی اشاره كرد كه فصل صید آن طبق مجوز اداره محیطزیست گنبد از پانزده اردیبهشت تا پانزده اسفند ماه هر سال میباشد.از آنجا كه این مجموعه تالابها و مردابها دارای راههای دسترسی، محوطههای اطراق، چشماندازهای دشتی، مرغزارهای وسیع و پرندگان بومی و مهاجر، هم چنین استفادههای طبی میباشند، قابلیتهای فوقالعادهای را برای ایجاد یك كانون توریستی فراهم میكنند. شكار و صید بیرویه، چرای دام، وارد كردن گونههای غیر بومی، قطع اشجار و... ازجمله عوامل تهدیدكننده این تالابها به شمار میآیند.
تالاب آلاگل در شرق جاده آق قلا به اینچه برون واقع گردیده که مساحت آن در زمان پرآبی به 2500 هکتار می رسد . این تالاب همانند تالاب های آجی گل و آلماگل از رودخانه مرزی اترک و زهکش های طبیعی تامین می شود . محیط های پیرامونی تالاب با پوشش نی و جگن و درختچه های گز پوشیده شده است . بستر قالب دراکثر نقاط پوشیده از پوشش سبز جلبک می باشد . هر ساله در فصل مهاجرت هزاران پرنده به این تالاب و دیگر تالاب های استان می آیند که از انواع قو – فلامینگو – اردک – پرستو – غازها می توان نام برد .
انگیزه های جذب گردشگر
این تالاب به دلیل قابلیت و اهمیت بین المللی که دارد از لحاظ اکوسیستم طبیعی و اکوسیستم آبی قابل استفاده برای گردشگران و علاقمندان ورزش های آبی – ماهی گیری و ... می باشد .
مجموعه تالابهای آق قلا و اترك
این مجموعه در قسمت جنوبی رودخانه اترك واقع شده و مشتمل بر تالابها و مردابهای اینچه، آلماگل، آلاگل، اینجه برون، بیبی شیروان، آجیگل، نمك و دانشمند است كه مجموع مساحت آنها هزارو دویست و پنجاه هكتار تخمین زده میشود. برخی از این تالابها از جمله تالاب آلاگل در فهرست كنوانسیون تحقیقات بینالمللی پرندگان آبزی و مهاجر در سال هزارو سیصدوپنجاه به ثبت رسیده است.فاصله تالابها از یكدیگر بسیار نزدیك است و آب و هوای محدوده آنها مدیترانهای گرم با تابستانهای خشك و گرم و زمستانهای ملایم میباشد. سطح آب تالابها در زمان پرآبی به بیش از دوهزارو پانصد هكتار نیز میرسد. این مساحت به عواملی نظیر میزان آب ورودی و خروجی، به اقلیم و دیگر عوامل محیطی بستگی دارد. آب این تالابها از رودخانه اترك تأمین میشود.تالابهای یاد شده محل زیست پرندگان مهاجر متنوعی است كه از جمله آنها میتوان به فلامینگوها ، قوها، غازها، حواصیل و... اشاره كرد.
فصل شكار طبق تقویم اداره محیطزیست از اول پاییز تا آخر زمستان هر سال و هر هفته دو روز(چهارشنبه و جمعه) میباشد.از ماهیان این تالابها نیز میتوان به كولی، اورنج، سیمپرك و شیشه ماهی اشاره كرد كه فصل صید آن طبق مجوز اداره محیطزیست گنبد از پانزده اردیبهشت تا پانزده اسفند ماه هر سال میباشد.از آنجا كه این مجموعه تالابها و مردابها دارای راههای دسترسی، محوطههای اطراق، چشماندازهای دشتی، مرغزارهای وسیع و پرندگان بومی و مهاجر، هم چنین استفادههای طبی میباشند، قابلیتهای فوقالعادهای را برای ایجاد یك كانون توریستی فراهم میكنند. شكار و صید بیرویه، چرای دام، وارد كردن گونههای غیر بومی، قطع اشجار و... ازجمله عوامل تهدیدكننده این تالابها به شمار میآیند.