شاید نتوان تاریخ دقیقی برای شکل گرفتن علاقه بشر به طلا تعیین کرد، اما به خوبی مشخص است که انسان از شروع حیات در کره خاکی به اشیای زیبا و خیره‌کننده علاقه‌مند بوده و طلا آن قدر مهم بوده است که پس از کشف مقداری از آن در هر منطقه‌ای به سرعت تب طلا در همان منطقه شیوع پیدا کرده ا ست. شاید یکی از دلایل اصلی علاقه افراد به طلا نیز در همین نکته نهفته باشد.
شاید بتوان تب طلا در آمریکا را در این زمینه مهمترین رخداد دانست که باعث هجوم بسیاری از افراد دور و نزدیک به مناطق طلا خیز آمریکا شد و چه بسا بر سر به دست آوردن این فلز درخشان بسیاری نیز جان خود را از دست دادند که این مورد دست‌مایه داستان‌های نویسندگان بزرگی چون جک لندن شده است.
کشف طلا در کالیفرنیا در سال ۱۸۴۸ منشا امیدواری برای فرصت‌طلبان شد و همین عامل باعث شد صد هزار نفر جستجوگر از سراسر دنیا به کالیفرنیا سفر کنند. از آن‌جا که آن‌ها در سال ۱۸۴۹ به کالیفرنیا رسیدند، به «چهل‌ونهی‌ها» شهرت یافتند. آن‌ها با ماهی‌تابه برای کشف طلا به جستجو می‌پرداختند و با تکان دادن ذرات خاک و الک کردن آن همرا آب، طلا را پیدا می‌کردند. شیوع تب طلا در آمریکا همچنین بسیاری از بومیان را از خانه و زندگی خود آواره و حتی بسیاری از آن‌ها در درگیری با سفیدپوستان حریص و مسلح کشته شدند.
نظیر چنین رخدادی بارها در دیگر نقاط جهان بر سر به دست آوردن حتی ذره‌ای طلا اتفاق افتاده است.
در اینجا سعی شده است به طور اختصار به روند تولید طلا در کشورهای جهان از دهه ۷۰ تاکنون اشاره شود.
در سال ۱۹۷۰ آفریقای جنوبی ۳۲ میلیون اونس طلا تولید کرد و به این ترتیب با تولید تقریبا دو سوم طلا جهان بزرگترین تولیدکننده فلز درخشان در جهان نام گرفت. در این سال در مجموع ۴۷.۵ میلیون اونس طلا در جهان تولید شد.
پس از آفریقای جنوبی نیز اتحاد جماهیر شوروی با تولید ۶.۵ میلیون اونس در رده دوم قرار گرفت. کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب با تولید ۲.۴، ۱.۷ و ۰.۶ میلیون اونس در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
سایر کشورها نیز کمتر از ۹ درصد از کل میزان تولید ططلا در جهان را به خود اختصاص دادند.
در سال ۱۹۷۵، تولید جهانی طلا با ۱۵ درصد کاهش نسبت به سال ۱۹۷۰ مواجه شد. به تبع تولید طلا در آفریقای جنوبی نیز با ۳۰ درصد افت به ۲۳ میلیون اونس رسید که سهمی ۵۹.۳ درصدی را از کل تولید جهانی به خود اختصاص داد.
تولید جهانی در سال ۱۹۷۵، ۳۹.۷ میلیون اونس اعلام شد. همچنین تولید طلا در کشورهای کانادا، آمریکا و استرالیا تقریبا در همان سطح سال ۱۹۷۰ باقی ماند.
در سال ۱۹۸۰ تولید جهانی طلا به ۳۹.۲ میلیون اونس رسید که آفریقای جنوبی با تولید ۲۱.۷ میلیون اونس طلا و کسب سهم ۵۵.۳ درصد از کل تولید جهانی باز هم اول شد.
در همین سال کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب ۱.۶، ۱ و ۰.۵ میلیون اونس طلا تولید کردند.
برزیل نیز پس از مدت‌ها وارد گود شد و در سال ۱۹۸۰، ۱.۳ میلیون اونس طلا تولید کرد؛ در حالیکه این میزان در سال ۱۹۷۵ تنها ۱۷۲ هزار اونس بود.
در سال ۱۹۸۵ تولید جهانی طلا به ۴۹.۳ میلیون اونس رسید که ۲۵ درصد نسبت به سال ۱۹۸۰ افزایش داشت.
آفریقای جنوبی نیز علی‌رغم افت نسبی، همچنان بر صدر جدول تولیدکنندگان طلا در جهان تکیه زده و با تولید ۲۱.۶ میلیون اونس طلا سهمی معادل ۴۳.۸ درصد را از کل تولید جهانی به خود اختصاص داد.
کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب با ۲.۸، ۲.۴ و ۱.۹ میلیون اونس طلا در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
برزیل در همین سال ۲.۳ میلیون اونس طلا تولید کرد. چین نیز موفق به تولید دو میلیون اونس طلا شد و این کشور در سال ۱۹۸۲ شمش طلا با چهره پاندا را منتشر کرد.
پاپوآ گینه نو، فیلیپین و کلمبیا هر یک با تولید بیش از یک میلیون اونس طلا در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
در سال ۱۹۹۰ با ورود تکنولوژی Heap Leaching معدن‌کاری طلا برای همیشه تغییر پیدا کرده و وارد عرصه نوینی شد.
اتحاد جماهیر شوروی در حال فروپاشی است؛ آمریکا نیز از این فرصت استفاده کرده و با تولید ۹.۵ میلیون اونس طلا به زودی جای این کشور را در رده دوم بزرگترین تولیدکنندگان طلا در جهان می‌گیرد.
استرالیا در این سال ۷.۸ میلیون اونس تولید کرد. کانادا ۵.۴ میلیون اونس تولید کرد که این میزان در بالاترین سطح خود در سال ۱۹۹۱ به ۵.۷ موز رسید سپس دوباره افت کرده در همان سطوح قبلی یعنی سالانه ۵ میلیون اونس رسید.
در سال ۱۹۹۵ تولید جهانی طلا از ۷۲.۳ میلیون اونس عبور کرد. اما آفریقای جنوبی با کاهش چشمگیر تنها ۱۶.۸ میلیون اونس طلا تولید کرد و ۲۳.۳ درصد از کل تولید جهانی را به خود اختصاص داد.
آمریکا ۱۰ میلیون اونس طلا تولید کرد و پس از این کشور استرالیا با ۸.۲ میلیون اونس در رده سوم قرار گرفت. البته استرالیا در سال ۱۹۹۷ به تولید بیش از ۱۰ میلیون اونس طلا نیز دست پیدا کرد.
شیلی، غنا، پرو و اندونزی هر یک حدود دو میلیون اونس طلا تولید کردند که این میزان در سال ۱۹۹۰ تنها حدود ۰.۵ میلیون اونس بود.
در سال ۲۰۰۰ تولید جهانی طلا از مرز ۸۲.۶ میلیون اونس نیز فراتر رفت. اما آفریقای جنوبی با ادامه دادن به روند نزولی معنادار خود تنها ۱۳.۸ میلیون اونس طلا تولید کرد که با وضعیت سهمی ۱۶.۳ درصدی از کل تولید جهانی را به خود اختصاص داد.
تولید در آمریکا، استرالیا و کانادا با مقداری کاهش روبرو شد، اما در چین رو به رشد افزایش پیدا کرد.
دیگر تولیدکنندگان مطرح طلا در سال ۲۰۰۰ کشورهای شیلی، اندونزی، پرو، روسیه و ازبکستان بودند که حضور ازبکستان در این میان جالب توجه است.
نکته جالبی دیگری که در این سال می‌توان به آن اشاره کرد، افزایش تنوع در میان کشورهای تولیدکننده طلا در جهان بود که تا پیش از این و در همان زمان پنج تولیدکننده اول طلا در جهان بیش از ۵۰ درصد کل تولید جهانی را در اختیار داشتند.
در سال ۲۰۰۵ به ترتیب کشورهای آفریقای جنوبی، استرالیا، آمریکا، چین، پرو، اندونزی، روسیه، کانادا، پاپوآ گینه‌نو و غنا در رده‌های اول تا دهم تولید طلا در جهان قرار گرفتند.
تولید جهانی در همین سال به ۲۵۱۸ تن رسید. سایر کشورهای جهان ۶۹۹ تن طلا تولید کردند.
در این سال آمریکا موفق شد دوباره رتبه دوم خود را در زمینه طلا از استرالیا پس بگیرد.
رده‌بندی تولیدکنندگان طلا در سال ۲۰۰۶، آفریقای جنوبی، آمریکا، استرالیا، چین، پرو، اندونزی، روسیه، کانادا، پاپو آگینه‌نو و غنا بود.
کل تولید جهانی طلا نیز ۲۴۶۹ تن اعلام شد. سایر کشورهای دیگر جهان نیز ۶۹۹ تن طلا تولید کردند.
در سال ۲۰۰۷ رده‌بندی تولیدکنندگان طلا به چین، آفریقای جنوبی، استرالیا، اندونزی، پرو، روسیه، کانادا، پاپوآگینه‌نو و غنا تغییر یافت.
به این ترتیب چین به حکمفرمایی ۱۰۰ ساله آفریقای جنوبی در زمینه تولید طلا پایان داده و فصل جدیدی برای تولیدکنندگان طلادر جهان آغاز شد.
کارشناسان بروز وقایعی مانند بحران برق و حوادث معدن‌کاری را در کاهش تولید فلزات معدنی به ویژه طلا در آفریقای جنوبی موثر دانسته‌اند.
هرچند در ابتدا مسوولان آفریقای جنوبی حاضر نبودند شکست خود را بپذیرند، اما سرانجام در سال جاری به واقعیت آمار رسمی منتشر شده تن دادند. کل تولید جهانی در این سال ۲۴۴۴ تنطلا عنوان شد ۱۹۷۰ : آفریقای جنوبی دو سوم طلا ی جهان را تولید کرد ۱۹۷۵ : کاهش ۱۵ درصدی تولید جهان طلا ۱۹۸۰ : آفریقای جنوبی باز هم تولیدکننده برتر ۱۹۸۵ : چین به جمع مدعیان پیوست ۱۹۹۰: ورود تکنولوژی جدید و خداحافظی با گذشته ۱۹۹۵ : آمریکا تولیدکننده دوم پس از آفریقای جنوبی ۲۰۰۰ :ادامه روند نزولی آفریقای جنوبی ۲۰۰۵ : استرالیا گوی سبقت را از آمریکا گرفت ۲۰۰۶ :آمریکا دوباره دوم شد ۲۰۰۷ : اژدهای زرد پس از ۱۰۰ سال اول شد
شاید بتوان تب طلا در آمریکا را در این زمینه مهمترین رخداد دانست که باعث هجوم بسیاری از افراد دور و نزدیک به مناطق طلا خیز آمریکا شد و چه بسا بر سر به دست آوردن این فلز درخشان بسیاری نیز جان خود را از دست دادند که این مورد دست‌مایه داستان‌های نویسندگان بزرگی چون جک لندن شده است.
کشف طلا در کالیفرنیا در سال ۱۸۴۸ منشا امیدواری برای فرصت‌طلبان شد و همین عامل باعث شد صد هزار نفر جستجوگر از سراسر دنیا به کالیفرنیا سفر کنند. از آن‌جا که آن‌ها در سال ۱۸۴۹ به کالیفرنیا رسیدند، به «چهل‌ونهی‌ها» شهرت یافتند. آن‌ها با ماهی‌تابه برای کشف طلا به جستجو می‌پرداختند و با تکان دادن ذرات خاک و الک کردن آن همرا آب، طلا را پیدا می‌کردند. شیوع تب طلا در آمریکا همچنین بسیاری از بومیان را از خانه و زندگی خود آواره و حتی بسیاری از آن‌ها در درگیری با سفیدپوستان حریص و مسلح کشته شدند.
نظیر چنین رخدادی بارها در دیگر نقاط جهان بر سر به دست آوردن حتی ذره‌ای طلا اتفاق افتاده است.
در اینجا سعی شده است به طور اختصار به روند تولید طلا در کشورهای جهان از دهه ۷۰ تاکنون اشاره شود.
در سال ۱۹۷۰ آفریقای جنوبی ۳۲ میلیون اونس طلا تولید کرد و به این ترتیب با تولید تقریبا دو سوم طلا جهان بزرگترین تولیدکننده فلز درخشان در جهان نام گرفت. در این سال در مجموع ۴۷.۵ میلیون اونس طلا در جهان تولید شد.
پس از آفریقای جنوبی نیز اتحاد جماهیر شوروی با تولید ۶.۵ میلیون اونس در رده دوم قرار گرفت. کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب با تولید ۲.۴، ۱.۷ و ۰.۶ میلیون اونس در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
سایر کشورها نیز کمتر از ۹ درصد از کل میزان تولید ططلا در جهان را به خود اختصاص دادند.
در سال ۱۹۷۵، تولید جهانی طلا با ۱۵ درصد کاهش نسبت به سال ۱۹۷۰ مواجه شد. به تبع تولید طلا در آفریقای جنوبی نیز با ۳۰ درصد افت به ۲۳ میلیون اونس رسید که سهمی ۵۹.۳ درصدی را از کل تولید جهانی به خود اختصاص داد.
تولید جهانی در سال ۱۹۷۵، ۳۹.۷ میلیون اونس اعلام شد. همچنین تولید طلا در کشورهای کانادا، آمریکا و استرالیا تقریبا در همان سطح سال ۱۹۷۰ باقی ماند.
در سال ۱۹۸۰ تولید جهانی طلا به ۳۹.۲ میلیون اونس رسید که آفریقای جنوبی با تولید ۲۱.۷ میلیون اونس طلا و کسب سهم ۵۵.۳ درصد از کل تولید جهانی باز هم اول شد.
در همین سال کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب ۱.۶، ۱ و ۰.۵ میلیون اونس طلا تولید کردند.
برزیل نیز پس از مدت‌ها وارد گود شد و در سال ۱۹۸۰، ۱.۳ میلیون اونس طلا تولید کرد؛ در حالیکه این میزان در سال ۱۹۷۵ تنها ۱۷۲ هزار اونس بود.
در سال ۱۹۸۵ تولید جهانی طلا به ۴۹.۳ میلیون اونس رسید که ۲۵ درصد نسبت به سال ۱۹۸۰ افزایش داشت.
آفریقای جنوبی نیز علی‌رغم افت نسبی، همچنان بر صدر جدول تولیدکنندگان طلا در جهان تکیه زده و با تولید ۲۱.۶ میلیون اونس طلا سهمی معادل ۴۳.۸ درصد را از کل تولید جهانی به خود اختصاص داد.
کانادا، آمریکا و استرالیا نیز به ترتیب با ۲.۸، ۲.۴ و ۱.۹ میلیون اونس طلا در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
برزیل در همین سال ۲.۳ میلیون اونس طلا تولید کرد. چین نیز موفق به تولید دو میلیون اونس طلا شد و این کشور در سال ۱۹۸۲ شمش طلا با چهره پاندا را منتشر کرد.
پاپوآ گینه نو، فیلیپین و کلمبیا هر یک با تولید بیش از یک میلیون اونس طلا در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
در سال ۱۹۹۰ با ورود تکنولوژی Heap Leaching معدن‌کاری طلا برای همیشه تغییر پیدا کرده و وارد عرصه نوینی شد.
اتحاد جماهیر شوروی در حال فروپاشی است؛ آمریکا نیز از این فرصت استفاده کرده و با تولید ۹.۵ میلیون اونس طلا به زودی جای این کشور را در رده دوم بزرگترین تولیدکنندگان طلا در جهان می‌گیرد.
استرالیا در این سال ۷.۸ میلیون اونس تولید کرد. کانادا ۵.۴ میلیون اونس تولید کرد که این میزان در بالاترین سطح خود در سال ۱۹۹۱ به ۵.۷ موز رسید سپس دوباره افت کرده در همان سطوح قبلی یعنی سالانه ۵ میلیون اونس رسید.
در سال ۱۹۹۵ تولید جهانی طلا از ۷۲.۳ میلیون اونس عبور کرد. اما آفریقای جنوبی با کاهش چشمگیر تنها ۱۶.۸ میلیون اونس طلا تولید کرد و ۲۳.۳ درصد از کل تولید جهانی را به خود اختصاص داد.
آمریکا ۱۰ میلیون اونس طلا تولید کرد و پس از این کشور استرالیا با ۸.۲ میلیون اونس در رده سوم قرار گرفت. البته استرالیا در سال ۱۹۹۷ به تولید بیش از ۱۰ میلیون اونس طلا نیز دست پیدا کرد.
شیلی، غنا، پرو و اندونزی هر یک حدود دو میلیون اونس طلا تولید کردند که این میزان در سال ۱۹۹۰ تنها حدود ۰.۵ میلیون اونس بود.
در سال ۲۰۰۰ تولید جهانی طلا از مرز ۸۲.۶ میلیون اونس نیز فراتر رفت. اما آفریقای جنوبی با ادامه دادن به روند نزولی معنادار خود تنها ۱۳.۸ میلیون اونس طلا تولید کرد که با وضعیت سهمی ۱۶.۳ درصدی از کل تولید جهانی را به خود اختصاص داد.
تولید در آمریکا، استرالیا و کانادا با مقداری کاهش روبرو شد، اما در چین رو به رشد افزایش پیدا کرد.
دیگر تولیدکنندگان مطرح طلا در سال ۲۰۰۰ کشورهای شیلی، اندونزی، پرو، روسیه و ازبکستان بودند که حضور ازبکستان در این میان جالب توجه است.
نکته جالبی دیگری که در این سال می‌توان به آن اشاره کرد، افزایش تنوع در میان کشورهای تولیدکننده طلا در جهان بود که تا پیش از این و در همان زمان پنج تولیدکننده اول طلا در جهان بیش از ۵۰ درصد کل تولید جهانی را در اختیار داشتند.
در سال ۲۰۰۵ به ترتیب کشورهای آفریقای جنوبی، استرالیا، آمریکا، چین، پرو، اندونزی، روسیه، کانادا، پاپوآ گینه‌نو و غنا در رده‌های اول تا دهم تولید طلا در جهان قرار گرفتند.
تولید جهانی در همین سال به ۲۵۱۸ تن رسید. سایر کشورهای جهان ۶۹۹ تن طلا تولید کردند.
در این سال آمریکا موفق شد دوباره رتبه دوم خود را در زمینه طلا از استرالیا پس بگیرد.
رده‌بندی تولیدکنندگان طلا در سال ۲۰۰۶، آفریقای جنوبی، آمریکا، استرالیا، چین، پرو، اندونزی، روسیه، کانادا، پاپو آگینه‌نو و غنا بود.
کل تولید جهانی طلا نیز ۲۴۶۹ تن اعلام شد. سایر کشورهای دیگر جهان نیز ۶۹۹ تن طلا تولید کردند.
در سال ۲۰۰۷ رده‌بندی تولیدکنندگان طلا به چین، آفریقای جنوبی، استرالیا، اندونزی، پرو، روسیه، کانادا، پاپوآگینه‌نو و غنا تغییر یافت.
به این ترتیب چین به حکمفرمایی ۱۰۰ ساله آفریقای جنوبی در زمینه تولید طلا پایان داده و فصل جدیدی برای تولیدکنندگان طلادر جهان آغاز شد.
کارشناسان بروز وقایعی مانند بحران برق و حوادث معدن‌کاری را در کاهش تولید فلزات معدنی به ویژه طلا در آفریقای جنوبی موثر دانسته‌اند.
هرچند در ابتدا مسوولان آفریقای جنوبی حاضر نبودند شکست خود را بپذیرند، اما سرانجام در سال جاری به واقعیت آمار رسمی منتشر شده تن دادند. کل تولید جهانی در این سال ۲۴۴۴ تنطلا عنوان شد ۱۹۷۰ : آفریقای جنوبی دو سوم طلا ی جهان را تولید کرد ۱۹۷۵ : کاهش ۱۵ درصدی تولید جهان طلا ۱۹۸۰ : آفریقای جنوبی باز هم تولیدکننده برتر ۱۹۸۵ : چین به جمع مدعیان پیوست ۱۹۹۰: ورود تکنولوژی جدید و خداحافظی با گذشته ۱۹۹۵ : آمریکا تولیدکننده دوم پس از آفریقای جنوبی ۲۰۰۰ :ادامه روند نزولی آفریقای جنوبی ۲۰۰۵ : استرالیا گوی سبقت را از آمریکا گرفت ۲۰۰۶ :آمریکا دوباره دوم شد ۲۰۰۷ : اژدهای زرد پس از ۱۰۰ سال اول شد