حرف های تکراری

[Tasnim]

برای تو ​

برای دلی که آرام ​

​

بی هوا ​

​

بی دلیل ​

​

دل بست ​

​

می نویسم​

​

​

برای تو​

​

برای نگاهی که​

​

لحظه ای ​

​

نقطه ای​

​

به نگاهی رسید ​

​

می نویسم​

​

​

برای تو​

​

برای دل ​

​

برای نگاه ​

​

​

​

اما برای هوایم ​

​

چه کسی خواهد نوشت؟ ​

​

وقتی صدای باران​

​

ترانه ی برگریزان درختان ​

​

سکوت شب ​

​

و ماه​

​

... ​

​

هوایی ام می کند​

​

​

تو ​

​

برای هوای من ​

​

می نویسی؟...​

​

 

[Tasnim]

تو
در دیرگاه شب
به خواب هایی آمده ای
که من مدت هاست
به انتظارت
بیدارشان کرده ام ...!!!

 

[Tasnim]

ماه که تمام می شود​

به تو میرسم وصدایت میکنم​

نه به نام کوچکت​

به نام تمام پنجره هایی که تو را زیسته اند​

انقدر دوستت دارم​

که گاه میخواهم​

تنها درون یک قاب عکس با تو زندگی کنم...

 

[Tasnim]

شبي كه آسمونمو گرفتي
نه آسمون، كه جونمو گرفتي
شبي كه دست رفتن تو رو شد
شبي كه ديدنت يه آرزو شد
تازه شروع شد غم بيشمارم
تازه دونستم كه كجاي كارم
اگه شكستم اگه نا ندارم
اگه كسي رو جز خدا ندارم
مهم چشاتن كه يه وقت نشن خيس
مهم تويي درداي من مهم نيس
بر نميگردي حتي توي "اي كاش "
داري ميري مواظب خودت باش...

 

[Tasnim]

بوی اشک می آید​

مي خواستم بي خيال شوم اما مگر ميشد؟

سرم را هر طرف بر مي گرداندم همه چيز با دست تو را نشانم ميداد!

عجب خيال بيهوده اي!

تو کجا....اينجا کجا؟!

راستش را بگو! اگر نيستي اين همه بوي قاصدک از کجا آمده که مرا مدهوش خود مي کند؟

يکي نيست بگويد: " دختر! باز هم که خيالاتي شدي...ول نميکني! "

فکر و خيال که ماليات ندارد!

مي خواهم تا صبح خيال کنم اينجايي...

تا صبح خيال کنم هوا بوي قاصدک مي دهد...

تا صبح دعا کنم هيچ وقت خورشيد نيايد که تو از خلوتم هجرت کني!

بگذار عود بسوزانم!

هوا خفه است....زيادي بوي اشک مي دهد... .

تو هم شمع روشن کن...

چه شاعرانه!شمع!

گل که تو باشي...

من هم مي شوم پروانه....!

با نگاهي که از شرم سکوتمان گر گرفته مي گويم:

نکند اين اتاق کوچک همان بهشتي است که وعده داده اند؟!

لبخند مي زني....نگاهت را مي دوزي به شمعي که افروخته اي...رد نگاهت را مي گيرم و خيره​

خيره شعله لرزان شمع را نگاه مي کنم... !انگار هزار و يک حرف ناگفته مان باهم تلاقي مي کنند!

آنوقت سرم را بر مي گردانم تا يواشکي نگاه نجيبت را بدزدم...که مي بينم نيستي!

باز هم رفته اي!

چه زود...چه نا فرجام!

هيچ وقت ندانستم چرا براي رفتن اين همه شتاب مي کني؟

دلم را به زانو در آورده اي!

چقدر هوا خفه است...

انگار بوي اشک تازه مي آيد !​