حصاربوعلی دهکده‌ای است در سه کیلومتری شرق تجریش که از شمال به نیاوران، از جنوب به فرمانیه و اختیاریه، از غرب به کامرانیه و از شرق به صاحب‌قرانیه منتهی می‌شود. قدمت حصاربوعلی مشخص نیست و سنگ‌های قبر پیدا شده در این منطقه متعلق به سال‌های ۱۰۱۵ تا ۱۰۹۵ ق است.
حصاربوعلی را کوچه‌های معروفی چون ملکآباد (خیابان شهید ناطقیان)، در آسیاب (کوچه خان‌سفید) و استخر (محمد عسگریان) تشکیل می‌دهند.
در خیابان شهید ناطقیان (ملک آباد)، قنات معروف ملکآباد وجود دارد که اراضی این منطقه را آبیاری می‌کرده است. این اراضی متعلق به حاجی عبدالله امینیان و طبیب‌زاده بود که هم‌اکنون تبدیل به مجتمع مس******ی شده است.
اهالی حصاربوعلی از هفت طایفه تشکیل شده‌اند:
طایفه جابر انصاری که مهم‌ترین آن‌ها طایفه آقامحمد ابراهیم جابرانصاری است که در زمان نادرشاه از دزفول و شوشتر کوچ کرده‌است;
طایفه عسگریان که سر شناس آن حاجی غلامحسین عسگریان است که این طایفه از پشت اختیاریه و رستمآباد (حصار رضا بک) به این محل نقل مکان کرده‌اند;
طایفه قراگوزلو که از همدان آمده‌اند و ترک زبان هستند;
طایفه خان‌سفید که از شیراز مهاجرت کرده‌اند;
طایفه یزدانیان و طایفه نظری که باقرخان و کاظم‌خان، از بزرگان آن‌ها از آهار آمده‌اند;
طایفه ناطقیان نیز از آهار کوچ کرده‌اند.
شغل اهالی محل کشاورزی، صیفی کاری و باغبانی بود و تعدادی هم به گله‌داری مشغول بودند. در گذشته، زمین‌های حصاربوعلی به حساب "ری" خرید و فروش می‌شد و یک ری در میان مردم معادل ۴۰۰ مترمربع بوده است. توت‌فرنگی معروف‌ترین و مهم‌ترین محصول کشاورزی این محل بوده است. از باغ‌های معروف حصاربوعلی می‌توان به صاحب‌قرانیه، عزیزخان خواجه و شیخ‌الاسلام و مهمان‌دوست اشاره کرد که هرکدام قنات خود را داشتند، اما هم اکنون فقط باغ مهمان‌دوست باقی مانده است. این باغ که در خیابان سرتیپ سعیدی (مهمان‌دوست) واقع است، با مساحتی حدود ۲۵۰۰۰ مترمربع در معرض تخریب و قطع درختان است.
از قنات‌های معروف حصار بوعلی می‌توان به قنات میرزا علی (در خیابان سعیدی)، ملک آباد در خیابان ناطقیان، و قنات باغ عزیزخان در خیابان عسگریان و قنات تکیه در خیابان خان‌سفید اشاره کرد که هنوز هم جاری هستند. آب قنات‌ها شیرین است و به سمت کامرانیه و فرمانیه سرازیر می‌شود.
آسایشگاه دکتر محمد یزدی و باغ عزیزخان خواجه در شرق حصاربوعلی از جمله بناهای مهم است که هم اکنون فرهنگ‌سرای نیاوران در آن‌جا واقع است.
دو گورستان قدیمی حصاربوعلی پس از تخریب به زمینی ورزشی به نام شهید خان‌سفید و پارک تبدیل شده است.
حصار بوعلی هم‌چنین دارای دو حسینیه و یک مسجد است.
مسجد جامع حصاربوعلی با ۳۰۰ مترمربع مساحت، در تقاطع خیابان‌های عسگریان و ناطقیان واقع است و قدمت آن به ابتدای تشکیل محله بر می‌گردد.
حسینیه انصارالحسین با ۶۰۰ مترمربع مساحت و با قدمتی به عمر محله، در تقاطع خیابان شهید عسگریان و شهید خان‌سفید واقع است. حسینیه دارای شرکت تعاونی مصرف است که تقریباً مایحتاج اهالی محل را هم تأمین می‌کند.
حسینیه مهمان‌دوست یا حسینیه حصاربوعلی با ۳۰۰۰ مترمربع مساحت و قدمت ۱۵۰ سال، در خیابان سعیدی (مهمان‌دوست) واقع‌است.
درمانگاه خیریه حصاربوعلی نیز در ۱۳۷۳ تأسیس شده است. این درمانگاه با داشتن کلینیک دندان‌پزشکی جداگانه، دارای بخش‌های تزریقات، جراحی عمومی، داخلی و ... است.
هم اکنون در حصار بوعلی فقط چند خانه قدیمی باقی‌مانده است که مهم‌ترین آن‌ها خانه‌ای با معماری قاجاری و قدمتی حدود ۱۵۰ سال است.
وجه تسمیه این منطقه منسوب بودن اهالی این ده به ابوعلی‌سینا حکیم و فیلسوف مشهور است.
حصاربوعلی را کوچه‌های معروفی چون ملکآباد (خیابان شهید ناطقیان)، در آسیاب (کوچه خان‌سفید) و استخر (محمد عسگریان) تشکیل می‌دهند.
در خیابان شهید ناطقیان (ملک آباد)، قنات معروف ملکآباد وجود دارد که اراضی این منطقه را آبیاری می‌کرده است. این اراضی متعلق به حاجی عبدالله امینیان و طبیب‌زاده بود که هم‌اکنون تبدیل به مجتمع مس******ی شده است.
اهالی حصاربوعلی از هفت طایفه تشکیل شده‌اند:
طایفه جابر انصاری که مهم‌ترین آن‌ها طایفه آقامحمد ابراهیم جابرانصاری است که در زمان نادرشاه از دزفول و شوشتر کوچ کرده‌است;
طایفه عسگریان که سر شناس آن حاجی غلامحسین عسگریان است که این طایفه از پشت اختیاریه و رستمآباد (حصار رضا بک) به این محل نقل مکان کرده‌اند;
طایفه قراگوزلو که از همدان آمده‌اند و ترک زبان هستند;
طایفه خان‌سفید که از شیراز مهاجرت کرده‌اند;
طایفه یزدانیان و طایفه نظری که باقرخان و کاظم‌خان، از بزرگان آن‌ها از آهار آمده‌اند;
طایفه ناطقیان نیز از آهار کوچ کرده‌اند.
شغل اهالی محل کشاورزی، صیفی کاری و باغبانی بود و تعدادی هم به گله‌داری مشغول بودند. در گذشته، زمین‌های حصاربوعلی به حساب "ری" خرید و فروش می‌شد و یک ری در میان مردم معادل ۴۰۰ مترمربع بوده است. توت‌فرنگی معروف‌ترین و مهم‌ترین محصول کشاورزی این محل بوده است. از باغ‌های معروف حصاربوعلی می‌توان به صاحب‌قرانیه، عزیزخان خواجه و شیخ‌الاسلام و مهمان‌دوست اشاره کرد که هرکدام قنات خود را داشتند، اما هم اکنون فقط باغ مهمان‌دوست باقی مانده است. این باغ که در خیابان سرتیپ سعیدی (مهمان‌دوست) واقع است، با مساحتی حدود ۲۵۰۰۰ مترمربع در معرض تخریب و قطع درختان است.
از قنات‌های معروف حصار بوعلی می‌توان به قنات میرزا علی (در خیابان سعیدی)، ملک آباد در خیابان ناطقیان، و قنات باغ عزیزخان در خیابان عسگریان و قنات تکیه در خیابان خان‌سفید اشاره کرد که هنوز هم جاری هستند. آب قنات‌ها شیرین است و به سمت کامرانیه و فرمانیه سرازیر می‌شود.
آسایشگاه دکتر محمد یزدی و باغ عزیزخان خواجه در شرق حصاربوعلی از جمله بناهای مهم است که هم اکنون فرهنگ‌سرای نیاوران در آن‌جا واقع است.
دو گورستان قدیمی حصاربوعلی پس از تخریب به زمینی ورزشی به نام شهید خان‌سفید و پارک تبدیل شده است.
حصار بوعلی هم‌چنین دارای دو حسینیه و یک مسجد است.
مسجد جامع حصاربوعلی با ۳۰۰ مترمربع مساحت، در تقاطع خیابان‌های عسگریان و ناطقیان واقع است و قدمت آن به ابتدای تشکیل محله بر می‌گردد.
حسینیه انصارالحسین با ۶۰۰ مترمربع مساحت و با قدمتی به عمر محله، در تقاطع خیابان شهید عسگریان و شهید خان‌سفید واقع است. حسینیه دارای شرکت تعاونی مصرف است که تقریباً مایحتاج اهالی محل را هم تأمین می‌کند.
حسینیه مهمان‌دوست یا حسینیه حصاربوعلی با ۳۰۰۰ مترمربع مساحت و قدمت ۱۵۰ سال، در خیابان سعیدی (مهمان‌دوست) واقع‌است.
درمانگاه خیریه حصاربوعلی نیز در ۱۳۷۳ تأسیس شده است. این درمانگاه با داشتن کلینیک دندان‌پزشکی جداگانه، دارای بخش‌های تزریقات، جراحی عمومی، داخلی و ... است.
هم اکنون در حصار بوعلی فقط چند خانه قدیمی باقی‌مانده است که مهم‌ترین آن‌ها خانه‌ای با معماری قاجاری و قدمتی حدود ۱۵۰ سال است.
وجه تسمیه این منطقه منسوب بودن اهالی این ده به ابوعلی‌سینا حکیم و فیلسوف مشهور است.