:.:.:ختم حزبی و معنایی قرآن کریم:.:.:

[TAHEREH]

101- 1 احقاف 9 محمد:*TAHEREH BANOO*
110- 11 حشر 14 صف:*TAHEREH BANOO*

ختم شدند.
​

​

التماس دعا:گل:
​

​

​

​

---

این هم آیاتی جهت تفکر بیشتر:احترام::

​

​

آیاتی از سوره ی مبارکه ی احقاف:

​

​

و هر که داعی حق را اجابت نکند در زمین مفر و پناهی از قهر خدا نتواند یافت و جز او هیچ یار و یاوری نخواهد داشت و چنین کسان در ضلالت و گمراهی آشکار هستند. (۳۲) آیا کافران ندیدند خدایی که آسمانها و زمین را آفرید و هیچ از آفرینش آنها فرو نماند البته هم او قادر بر آن است که مردگان را باز زنده کند؟ آری البته او بر هر چیز قادر است. (۳۳)

​

​

آیاتی از سوره ی مبارکه ی حشر:

​

​

(این منافقان) در مثل مانند شیطانند که انسان را گفت: به خدا کافر شو، پس از آنکه آدمی کافر شد بدو گوید: از تو بیزارم، که من از (عقاب) پروردگار عالمیان سخت می‌ترسم. (۱۶)

​

​

الا ای اهل ایمان، خداترس شوید و هر نفسی نیک بنگرد تا چه عملی برای فردای قیامت خود پیش می‌فرستد، و از خدا بترسید که او به همه کردارتان به خوبی آگاه است. (۱۸) و مانند آنان نباشید که به کلی خدا را فراموش کردند، خدا هم (حظّ روحانی و بهره ابدی) نفوس آنها را از یادشان برد، آنان به حقیقت بدکاران عالمند. (۱۹) هرگز اهل جهنم و اهل بهشت با هم یکسان نیستند، اهل بهشت به حقیقت سعادتمندان عالمند. (۲۰)

​

​

آیاتی از سوره ی مبارکه ی صف:

​

​

الا ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چرا چیزی به زبان می‌گویید که در مقام عمل خلاف آن می‌کنید؟ (۲) این عمل که سخن بگویید و خلاف آن کنید بسیار سخت خدا را به خشم و غضب می‌آورد. (۳)

​

​

ای اهل ایمان، آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشد دلالت کنم؟(۱۰) به خدا و رسول او ایمان آرید و به مال و جان در راه خدا جهاد کنید، که این کار (از هر تجارت) اگر دانا باشید برای شما بهتر است. (۱۱) تا خدا گناهان شما ببخشد و در بهشتی که در زیر درختانش نهرها جاری است داخل گرداند و در بهشتهای عدن جاودانی منزلهای نیکو عطا فرماید. این همان رستگاری بزرگ است. (۱۲)

​

​

​

​

 

[parastu]

1 الرحمن 74 واقعهarastu

ختم شد:گل:

 

[fatemeh]

آیات شماره 26 سوره نجم تا شماره 55 سوره قمر ختم شد:گل:


آیاتی از سوره نجم:

وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿۳۹﴾
و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست (۳۹)

وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى ﴿۴۰﴾
و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد (۴۰)

ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى ﴿۴۱﴾
سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند (۴۱)

وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى ﴿۴۲﴾
و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست (۴۲)

وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى ﴿۴۳﴾
و هم اوست كه مى‏خنداند و مى‏گرياند (۴۳)

وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ﴿۴۴﴾
و هم اوست كه مى‏ميراند و زنده مى‏گرداند (۴۴)

 

[سایه]

105- 31 ذاريات 25 نجم: سایه

تلاوت شد :گل:

 

[fatemeh]

به امید خدا:گل:

114- 1 حاقه 28 نوح: سایه
115- 1 جن 56 مدثر: Darya
116- 1 قيامه 50 مرسلات: fatemeh​

 

[Darya]

به امید خدا:گل:

115- 1 جن 56 مدثر: Darya

​

خوانده شد:احترام:

 

[mortti]

98- 27 شوري 23 زخرف

108- 75 واقعه 29 حديد
109- 1 مجادله 10 حشر
تلاوت شد
التماس دعا

:گل:
​

​

​

 

[TAHEREH]

117- 1 نباء 29 تكوير:*TAHEREH BANOO*
118- 1 انفطار 17 طارق:*TAHEREH BANOO*

به امید حق ختم خواهند شد.
التماس دعا:گل:
​

 

[fatemeh]

از آیه 1 سوره قيامه تا آیه 50 سوره مرسلات ختم شد:گل:


آیاتی از سوره انسان:

إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿۵﴾
به يقين ابرار و نيكان از جامى مى‏نوشند كه با عطر خوشى آميخته است (۵)

عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ﴿۶﴾
چشمه‏اى كه بندگان خدا از آن مى‏نوشند و [به دلخواه خويش] جاريش مى‏كنند (۶)

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ﴿۷﴾
[همان بندگانى كه] به نذر خود وفا مى‏كردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مى‏ترسيدند (۷)

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿۸﴾
و به [پاس] دوستى [خدا] بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‏دادند (۸)

إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا ﴿۹﴾
ما براى خشنودى خداست كه به شما مى‏خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهيم (۹)

إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ﴿۱۰﴾
ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت هراسناكيم (۱۰)

فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿۱۱﴾
پس خدا [هم] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت (۱۱)

وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ﴿۱۲﴾
و به [پاس] آنكه صبر كردند بهشت و پرنيان پاداششان داد (۱۲)

 

[سایه]

114- 1 حاقه 28 نوح: سایه

تلاوت شد:گل:

 

[TAHEREH]

111- 1 جمعه 18 تغابن:*TAHEREH BANOO*
117- 1 نباء 29 تكوير:*TAHEREH BANOO*
118- 1 انفطار 17 طارق:*TAHEREH BANOO*
120- 1 انشراح 6 ناس:*TAHEREH BANOO*

ختم شدند.
التماس دعا:گل:
​

​

---

این هم آیاتی جهت تفکر بیشتر:احترام::

آیه ای از سوره ی مبارکه ی جمعه:

بگو: عاقبت مرگی که از آن می‌گریزید شما را البته ملاقات خواهد کرد و پس از مرگ به سوی خدایی که دانای پیدا و پنهان است بازگردانیده می‌شوید و او شما را به آنچه می‌کرده‌اید آگاه می‌سازد. (۸)

آیاتی از سوره ی مبارکه ی منافقون:

و از آنچه روزی شما کردیم (در راه خدا) انفاق کنید پیش از آنکه مرگ بر یکی از شما فرا رسد و در آن حال (به حسرت) بگوید: پروردگارا، چرا اجل مرا اندکی تأخیر نینداختی تا صدقه و احسان بسیار کنم و از نکوکاران شوم؟! (۱۰) و خدا هرگز کناجل هیچ کس را از وقتش که فرا رسد تأخیر نیفکندو خدا به هر چه کنید آگاه است. (۱۱)

آیاتی از سوره ی مبارکه ی انفطار:

ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی). (۶) آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید. (۷)

آیاتی از سوره ی مبارکه ی تین:

پس (ای انسان مشرک ناسپاس) چه تو را بر آن داشت که دین حق و روز جزا را تکذیب کنی؟ (۷) آیا خدا مقتدرترین و عادل‌ترین حکمفرمایان عالم نیست؟ (۸)

آیاتی از سوره ی مبارکه ی همزة:

وای بر هر عیبجوی هرزه زبان. (۱) همان کسی که مالی جمع کرده و دایم به حساب و شماره‌اش سر گرم است. (۲) پندارد که مال و دارایی دنیایش عمر ابدش خواهد بخشید. (۳) چنین نیست، بلکه محققا به آتش در هم شکننده دوزخ در افتد. (۴)

سوره ی توحید:

بگو: حقیقت این است که خدا یکتاست. (۱) آن خدایی که (از همه عالم) بی نیاز (و همه عالم به او نیازمند) است. (۲) نه کسی فرزند اوست و نه او فرزند کسی است. (۳) و نه هیچ کس مثل و مانند و همتای اوست. (۴)

سوره ی ناس:

بگو: من پناه می‌جویم به پروردگار آدمیان. (۱) پادشاه آدمیان. (۲) یکتا معبود آدمیان. (۳) از شرّ آن وسوسه‌گر نهانی. (۴) آن شیطان که وسوسه و اندیشه بد افکند در دل مردمان. (۵) چه آن شیطان از جنس جن باشد و یا از نوع انسان. (۶)
​

​

​

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ

​