به نام خداى بخشاينده مهربان بِسْمِ اللّهِ كَلِمَةُ الْمُعْتَصِمينَ وَ مَقالَةُِ الْمُتَحَرِّزينَ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ تَعالى
به نام خدا سخن پناهندگان و گفتار پناه جويان و پناه مى برم به خداى تعالى مِنْ جَوْرِ الْجاَّئِرينَ وَ كَيْدِ الْحاسِدينَ وَ بَغْىِ الظّالِمينَ وَ اَحْمَدُهُ
از جور ستمكاران و بدانديشى حسودان و ستم بيدادگران و مى ستايمش فَوْقَ حَمْدِ الْحامِدينَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ بِلا شَريكٍ وَ الْمَلِكُ بِل
فوق ستايش ستايش كنندگان خدايا تويى يگانه بى شريك و پادشاهى كه پادشاهى را ديگرى به او تَمْليكٍ لا تُضادُّ فى حُكْمِكَ وَ لا تُنازَعُ فى مُلْكِكَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ
تمليك نكرده؛ در برابر فرمان تو ضديت نشود و در پادشاهيت كشمكشى روى ندهد از تو مى خواهم كه درود فرستى عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ اَنْ تُوزِعَنى مِنْ شُكْرِ نُعْماكَ
بر محمد(ص) بنده و رسولت و به من طريقه سپاسگزارى نعمت هايت را چنان تَبْلُغُ بى غايَةَ رِضاكَ وَ اَنْ تُعينَنى عَلى طاعَتِكَ وَلُزُومِ عِبادَتِكَ
بياموزى كه مرا به سرحد خشنوديت برساند و كمكم دهى بر طاعت خود و پيوستگى عبادت خويش وَاسْتِحْقاقِ مَثُوبَتِكَ بِلُطْفِ عِنايَتِكَ وَ تَرْحَمَنى بِصَدّى عَنْ
و استحقاق پاداشت به وسيله لطف و عنايتت و به من ترحم كنى به اين كه تا زنده ام مَعاصيكَ ما اَحْيَيْتَنى وَ تُوَفِّقَنى لِما يَنْفَعُنى ما اَبْقَيْتَنى وَ اَنْ تَشْرَحَ
از گناهان بازم دارى و تا زمانى كه در اين جهان نگاهم دارى موفقم دارى به آنچه سودم رساند و به وسيله بِكِتابِكَ صَدْرى وَ تَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْرى وَ تَمْنَحَنِى السَّلامَةَ فى
كتاب خود سينه ام بگشايى و با خواندن آن جرم و گناهم بريزى و سلامت در دينى وَ نَفْسى وَلاتُوحِشَ بى اَهْلَ اُنْسى وَ تُتِمَّ اِحْسانَكَ فيما بَقِىَ
دين و جانم عطا كنى و همدمانم را براى من وحشتناك مكن و احسانت را در مابقى مِنْ عُمْرى كَما اَحْسَنْتَ فيما مَضى مِنْهُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
عمر درباره من به اتمام رسان چنانچه در گذشته احسان كردى اى مهربانترين مهربانان!
به نام خداى بخشاينده مهربان بِسْمِ اللّهِ الَّذى لا اَرْجُو اِلاّ فَضْلَهُ وَ لا اَخْشى اِلاّ عَدْلَهُ وَ لا اَعْتَمِدُ اِلاّ
به نام خدايى كه جز فضلش اميدى ندارم و جز عدلش از چيزى ترس ندارم و جز به گفته او اعتماد ندارم و جز قَوْلَهُ وَ لا اُمْسِكُ اِلاّ بِحَبْلِهِ بِكَ اَسْتَجيرُ يا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضْوانِ مِنَ
به رشته ی او چنگ نزنم اى داراى گذشت و خوشنودى به تو پناه برم از الظُّلْمِ وَ الْعُدْوانِ وَمِنْ غِيَرِ الزَّمانِ وَ تَواتُرِ الاْحْزانِ وَ طَوارِقِ
ستم و دشمنى و از دگرگوني هاى روزگار و پى درپى رسيدن اندوه ها و الْحَدَثانِ وَ مِنِ انْقِضاَّءِ الْمُدَّةِ قَبْلَ التَّاَهُّبِ وَ الْعُدَّةِ وَ اِيّاكَ اَسْتَرْشِدُ
حوادث ناگوار شب و از سپرى شدن عمر قبل از آمادگى و توشه گيرى و تنها از تو راهنمايى مى جويم لِما فيهِ الصَّلاحُ وَ الاِْصْلاحُ وَ بِكَ اَسْتَعينُ فيما يَقْتَرِنُ بِهِ النَّجاحُ وَ
براى آنچه صلاح و اصلاح من در آن است و از تو يارى طلبم در آنچه مقرون به كاميابى و الاِْنْجاحُ وَ اِيّاكَ اَرْغَبُ فى لِباسِ الْعافِيَةِ وَتَمامِها وَ شُمُولِ
كامروايى است و از تو اميد دارم براى پوشش لباس تندرستى كامل و شمول السَّلامَةِ وَ دَوامِها وَ اَعُوذُ بِكَ يا رَبِّ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطينِ وَ
سلامتى دائم و پناه مى برم به تو اى پروردگار از وسوسه هاى شياطين و اَحْتَرِزُ بِسُلْطانِكَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطينِ فَتَقَبَّلْ ما كانَ مِنْ صَلوتى
احتراز جويم به وسيله سلطنت تو از ستم سلاطين پس نماز وَصَوْمى وَ اجْعَلْ غَدى وَ ما بَعْدَهُ اَفْضَلَ مِنْ ساعَتى وَ يَوْمى وَ
و روزه ام را بپذير و فرداى من و مابعد آن را بهتر از اين ساعت و امروزم قرارده و اَعِزَّنى فى عَشيرَتى وَ قَوْمى وَ احْفَظْنى فى يَقْظَتى وَ نَوْمى فَاَنْتَ
مرا در ميان فاميل و خويشانم عزيز گردان و مرا در بيدارى و خوابم حفظ كن كه تويى اللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَبْرَءُ اِلَيْكَ فى
خدايى كه بهترين نگهبانى و تو مهربانترين مهربانانى خدايا من به سوى تو بيزارى جويم و در اين يَوْمى هذا وَ ما بَعْدَهُ مِنَ الاْحادِ مِنَ الشِّرْكِ وَ الاِْلْحادِ وَ اُخْلِصُ لَكَ
روز و روزهاى يكشنبه ديگر از شرك و بى دينى و دعايم را براى تو خالص مى كنم تا دُعاَّئى تَعَرُّضاً لِلاِْجابَةِ وَ اُقيمُ عَلى طاعَتِكَ رَجاَّءً لِلاِْثابَةِ فَصَلِّ
در معرض اجابت قرار گيرد و همچنان بر اطاعتت پايدارى مى كنم پس عَلى مُحَمَّدٍ خَيْرِ خَلْقِكَ الدّاعى اِلى حَقِّكَ وَاَعِزَّنى بِعِزِّكَ الَّذى
درود فرست بر محمد(ص) بهترين خلق خود آن كه به سوى حقانيتت خواند و مرا به عزت لايُضامُ وَ احْفَظْنى بِعَيْنِكَ الَّتى لا تَنامُ وَ اخْتِمْ بِالاِنْقِطاعِ اِلَيْكَ
تزلزل ناپذيرت عزيز گردان و به ديده ات كه هرگز نخوابد حفظ كن و ببريدن از خلق و توجه به سوى اَمْرى وَ بِالْمَغْفِرَةِ عُمْرى اِنَّكَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
خودت كارم را به پايان رسان و عمرم را قرين به آمرزش به اتمام رسان كه همانا تويى آمرزنده ی مهربان!
به نام خداى بخشاينده مهربان اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يُشْهِدْ اَحَداً حينَ فَطَرَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ
ستايش خاص خدايى است كه هيچكس را گواه نياورد در آن هنگامى كه آسمان ها و زمين را آفريد و لاَاتَّخَذَ مُعيناً حينَ بَرَءَ النَّسَماتِ لَمْ يُشارَكْ فِى الاِْلهِيَّةِ وَ لَمْ يُظاهَرْ
كمك كارى براى خود نگرفت در آن هنگامى که جنبندگان را پديد آورد در معبوديت خود شريك ندارد فِى الْوَحْدانِيَّةِ كَلَّتِ الاَْلْسُنُ عَنْ غايَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ
در يكتايى پشتيبانى نشود زبان ها از حد وصفش لال و عقل ها از درک مَعْرِفَتِهِ وَ تَواضَعَتِ الْجَبابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ وَ انْقادَ
معرفتش عاجز است. گردنكشان در برابر هيبتش فروتن و چهره ها از بيم و هراسش خاضع و كُلُّ عَظيمٍ لِعَظَمَتِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوالِياً مُسْتَوْسِقاً
هر بزرگى در عظمتش رام گشته است. پس خاص تو است ستايش پى درپى و منظم ، و دنباله دار و محكم وَصَلَواتُهُ عَلى رَسُولِهِ اَبَداً وَ سَلامُهُ داَّئِماً سَرْمَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْ اَوَّلَ
و درودهاى ابدى و تحيت هميشگى و دائمى تو بر پيامبرت باد. خدايا آغاز يَوْمى هذا صَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ فَلاحاً وَ آخِرَهُ نَجاحاً وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ
امروز مرا صلاح و وسطش را رستگارى و پايانش را كامروايى قرارده و پناه مى برم به تو از يَوْمٍ اوَّلُهُ فَزَعٌ وَ اَوسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَغْفِرُكَ
روزى كه آغازش ترس و وسطش بى تابى و پايانش درد و رنج باشد. خدايا از تو آمرزش خواهم لِكُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ كُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ كُلِّ عَهْدٍ عاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ اَفِ بِهِ
براى هر نذرى كه كرده ام و هر وعده اى كه دادم و هر عهدى كه بستم ولى به آن وفا نكرده ام و درباره وَ اَسْئَلُكَ فى مَظالِمِ عِبادِكَ عِنْدى فَاَيَّما عَبْدٍ مِنْ عَبيدِكَ اَوْ اَمَةٍ مِنْ
حقوق و مظلمه هايى كه از بندگانت به گردن دارم درخواست مى كنم كه هر بنده اى از بندگانت يا هر كنيزى از اِماَّئِكَ كانَتْ لَهُ قِبَلى مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُها اِيّاهُ فى نَفْسِهِ اَوْ فى عِرْضِهِ اَوْ
كنيزانت كه در گردن من حقى دارد و از من ستمى به او رسيده در جانش يا در ابرويش فى مالِهِ اَوْ فى اَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ اَوْ غيبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِها اَوْ تَحامُلٌ عَلَيْهِ بِمَيْلٍ
در مالش يا در خانواده و فرزندش يا غيبتى از او كرده ام يا بارى بر دوشش نهاده ام كه سببش خواهش اَوْ هَوىً اَوْ اَنَفَةٍ اَوْ حَمِيَّةٍ اَوْ رِياَّءٍ اَوْ عَصَبِيَّةٍ غاَّئِباً كانَ اَوْ شاهِداً وَ
يا هواى نفس يا خودخواهى يا رشك يا خودنمايى يا تعصب بيجا بوده چه آن كس غايب باشد چه حاضر، حَيّاً كانَ اَوْ مَيِّتاً فَقَصُرَتْ يَدى وَضاقَ وُسْعى عَنْ رَدِّها اِلَيْهِ وَ
زنده باشد يا مرده ، و دست من اكنون كوتاه و وسعم نارسا است از اين كه آن حق را به او رد كنم و الْتَحَلُّلِ مِنْهُ فَاَسْئَلُكَ يا مَنْ يَمْلِكُ الْحاجاتِ وَهِىَ مُسْتَجيبَةٌ لِمَشِيَّتِهِ
از او حلاليت جويم پس از تو مى خواهم اى كسى كه مالك حاجاتى و به خواست تو آن ها مستجاب گردد وَ مُسْرِعَةٌ اِلى اِرادَتِهِ اَنْ تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ
و به سوى اراده ات شتابان شوند كه درود فرستى بر محمد(ص) و آلش و تُرْضِيَهُ عَنّى بِما شِئْتَ وَ تَهَبَ لى مِنْ عِنْدِكَ رَحْمَةً اِنَّهُ لا تَنْقُصُكَ
آن طور كه خواهى از من خوشنود گردانى و از نزد خود به من رحمتى بخشى زيرا كه آمرزش از تو نكاهد الْمَغْفِرَةُ وَ لا تَضُرُّكَ الْمَوْهِبَةُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اَوْلِنى فى
و بخشش به تو زيان نرساند، اى مهربانترين مهربانان! كُلِّ يَوْمِ اثْنَيْنِ نِعْمَتَيْنِ مِنْكَ ثِنْتَيْنِ سَعادَةً فى اَوَّلِهِ بِطاعَتِكَ وَ نِعْمَة
خدايا به من عطا كن در هر روز دوشنبه دو نعمت از جانب خودت يكى خوشبختى در اول روز به وسيله فرمانبردارى تو و ديگر نعمتى فى اخِرِهِ بِمَغْفِرَتِكَ يا مَنْ هُوَ الاِْلهُ وَ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِواهُ.
در آخر روز به آمرزش و مغفرتت اى كسى كه تنها معبود ما او است و گناهان را جز او كسى نيامرزد.
به نام خداى بخشاينده مهربان اَلْحَمْدُ لِلّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ كَما يَسْتَحِقُّهُ حَمْداً كَثيراً وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ
ستايش خاص خداست و حق اوست آنچنان كه شايسته و لايق اوست بسيار و پناه برم به خدا از بدى شر نَفْسى اِنَّ النَّفْسَ لاَمّارَةٌ بِالسُّوَّءِ اِلاّ م ا رَحِمَ رَبّى وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ
نفس خود كه همانا نفس وادار كننده به بدى است مگر آن را كه پروردگار رحم كند و پناه برم به او از شر الشَّيْطانِ الَّذى يَزيدُنى ذَنْباً اِلى ذَنْبى وَ اَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ كُلِّ جَبّارٍ
شيطان كه گناهى بر گناهم بيفزايد و به وسيله او پناه گيرم از شر هر گردنكش فاجِرٍ وَ سُلْطانٍ جاَّئِرٍ وَ عَدُوٍّ قاهِرٍ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ جُنْدِكَ فَاِنَّ
تبه كار و حكمران ستمكار و دشمن قهارى. خدايا مرا از لشكر خود قرار ده زير جُنْدَكَ هُمُ الْغالِبُونَ وَ اجْعَلْنى مِنْ حِزْبِكَ فَاِنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ
سپاه تو فقط پيروزند و از حزب خويش قرارم ده زيرا حزب تو فقط رستگارند و اجْعَلْنى مِنْ اَوْلِياَّئِكَ فَاِنَّ اَوْلِياَّئَكَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
از اولياء خود قرارم ده زيرا اولياء تو هستند كه خوف و ترسى برايشان نيست و حزن و اندوهى ندارند. اَللّهُمَّ اَصْلِحْ لى دينى فَاِنَّهُ عِصْمَةُ اَمْرى وَ اَصْلِحْ لى اخِرَتى فَاِنَّه
خدايا دينم را اصلاح كن كه دين نگهدار كار من است و آخرتم را اصلاح كن كه دارُ مَقَرّى وَ اِلَيْها مِنْ مُجاوَرَةِ اللِّئامِ مَفَرّى وَ اجْعَلِ الْحَيوةَ زِيادَةً
خانه پايدار من آنجا است و از مجاورت لئيمان گريزگاهم بدانجا است ، و زندگى را براى من مايه فزونى لى فى كُلِّ خَيْرٍ وَ الْوَفاةَ راحَةً لى مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
در هر كار خيرى قرار ده و مرگ را آسودگى از هر شرى برايم مقرر فرما. خدا درود فرست بر مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ تَمامِ عِدَّةِ الْمُرْسَلينَ وَ عَلى آلِهِ الطَّيِّبينَ
محمد(ص) خاتم پيمبران و كامل كننده شماره رسولان و بر آل پاك و الطّاهِرينَ وَاَصْحابِهِ الْمُنْتَجَبينَ وَ هَبْ لى فِى الثُّلَثاَّءِ ثَلاثاً لا تَدَعْ
پاكيزه اش و اصحاب برگزيده اش و در روز سه شنبه سه چيز به من عطا كن : لى ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ وَ لا غَمّاً اِلاّ اَذْهَبْتَهُ وَ لا عَدُوّاً اِلاّ دَفَعْتَهُ بِبِسْمِ اللّهِ
هرگناهى را از من بيامرز، و هر اندوهى را از من دور كن ، و هر دشمنى را از من دفع فرما. به نام خدا خَيْرِ الاْسْماَّءِ بِسْمِ اللّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّماَّءِ اَسْتَدْفِعُ كُلَّ مَكْرُوهٍ
كه بهترين نام ها است. به نام خدا پروردگار زمين و آسمان دور كنم از خود هر بدى اَوَّلُهُ سَخَطُهُ وَ اَسْتَجْلِبُ كُلَّ مَحْبُوبٍ اَوَّلُهُ رِضاهُ فَاخْتِمْ لى مِنْكَ
كه آغازش خشم او است و مى كشم به سوى خود هر كار محبوبى را كه آغازش خوشنودى او است پس از جانب خود كارم بِالْغُفْرانِ يا وَلِىَّ الاِْحْسانِ .
به آمرزش پايان ده اى صاحب احسان!
به نام خداى بخشاينده مهربان اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ اللَّيْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً
ستايش خدايى را كه شب را پوشش قرار داد و خواب را مايه آسايش و روز را تكاپو و جنبش لَكَ الْحَمْدُ اَنْ بَعَثْتَنى مِنْ مَرْقَدى وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً حَمْداً
ستايش خاص تو است كه مرا از خوابگاهم برانگيختى و اگر اراده مى كردى خوابم را هميشگى مى كردى آن ستايشى كه دائِماً لا يَنْقَطِعُ اَبَداً وَ لا يُحْصى لَهُ الْخَلاَّئِقُ عَدَداً اَللّ- هُمَّ لَكَ الْحَمْدُ
دائمى است و قطع نگردد و خلائق شماره اش نتوانند. خدايا ستايش خاص تو است كه اَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ وَقَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْيَيْتَ وَ اَمْرَضْتَ وَ
آفريدى و پرداختى و اندازه كردى و گذراندى و ميراندى و زنده كردى ، بيمار كردى و شَفَيْتَ وَ عافَيْتَ وَ اَبْلَيْتَ وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ وَ عَلَى الْمُلْكِ
شفا دادى ، تندرست كردى و گرفتار ساختى و بر عرش استيلا يافتى و بر ملك وجود احْتَوَيْتَ اَدْعُوكَ دُعاَّءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسيلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حيلَتُهُ وَ
احاطه دارى مى خوانمت خواندن آن كس كه وسيله اش ضعيف و راه چاره اش قطع شده اقْتَرَبَ اَجَلُهُ وَ تَدانى فِى الدُّنْيا اَمَلُهُ وَ اشْتَدَّتْ اِلى رَحْمَتِكَ فاقَتُهُ وَ
و مرگش نزديك گشته و آرزويش در دنيا اندك شده و سخت نيازمند رحمتت گرديده و عَظُمَتْ لِتَفْريطِهِ حَسْرَتُهُ وَ كَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَخَلُصَتْ لِوَجْهِكَ
افسوسش در كوتاهى و تقصير خود بزرگ گشته و لغزش و خطايش بسيار شده و تَوْبَتُهُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ عَلىَّ اَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبينَ
توبه اش به درگاه تو خالص گرديده پس درود فرست بر محمد(ص) خاتم پيمبران و بر خاندان پاك الطّاهِرينَ وَ ارْزُقْنى شَفاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ
پاكيزه اش و شفاعت محمد (ص) تَحْرِمْنى صُحْبَتَهُ اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اقْضِ لى فِى
را روزى من گردان و از همنشينى او محرومم مكن كه تو ارحم الراحمين هستى. خدايا در روز الاْرْبَعاَّءِ اَرْبَعاً اِجْعَلْ قُوَّتى فى طاعَتِكَ وَ نَشاطى فى عِبادَتِكَ وَ
چهارشنبه چهار حاجت مرا برآور: نيرويم را در طاعت خويش قرار ده و نشاط و شادمانيم را در عبادتت و رَغْبَتى فى ثَوابِكَ وَزُهْدى فيما يُوجِبُ لى اَليمَ عِقابِكَ اِنَّكَ لَطيفٌ
رغبت و ميلم را در پاداش نيكت و پارساييم را در آن چه موجب عذاب دردناك براى من گردد كه همانا تو نسبت به هر چه لِما تَشاَّءُ .
بخواهى مدارا كنى!
به نام خداى بخشاينده مهربان اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَذْهَبَ اللَّيْلَ مُظْلِماً بِقُدْرَتِهِ وَ جاَّءَ بِالنَّهارُ مُبْصِراً
ستايش خاص خدايى است كه شب تار را به قدرتش برد و روز روشن بِرَحْمَتِهِ وَكَسانى ضِياَّئَهُ وَ اَنَا فى نِعْمَتِهِ اَللّهُمَّ فَكَما اَبْقَيْتَنى لَهُ
به رحمت خويش بياورد و روشنى روز را درآن حال كه مستغرق نعمتش بودم دربرم كرد. خداياهمچنان كه مرا تا به امروز نگهداشتى فَاَبْقِنى لاِمْثالِهِ وَ صَلِّ عَلَى النَّبِىِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لا تَفْجَعْنى فيهِ وَ
براى روزهاى ديگر امثال آن نيز نگهدار و درود فرست بر محمد(ص) و آلش و داغدارم مكن در فى غَيْرِهِ مِنَ اللَّيالى وَ الاْيّامِ بِارْتِكابِ الْمَحارِمِ وَ اكْتِسابِ الْمَأ ثِمِ
اين روز و شب ها و روزهاى ديگر به سبب دست زدن به كارهاى حرام و فراهم آوردن گناهان وَ ارْزُقْنى خَيْرَهُ وَ خَيْرَ ما فيهِ وَخَيْرَ ما بَعْدَهُ وَ اصْرِفْ عَنّى شَرَّهُ وَ
و خير اين روز و آن چه در آن است و خير روزهاى بعد را نيز روزى من گردان و شر اين روز و آن چه در آن است و
شَرَّ ما فيهِ وَ شَرَّما بَعْدَهُ اَللّهُمَّ اِنّى بِذِمَّةِ الاِْسْلامِ اَتَوَسَّلُ اِلَيْكَ وَ
شر روزهاى بعدش را از من دور گردان. خدايا من به پيمان اسلام به سويت توسل جويم و بِحُرْمَةِ الْقُرْآنِ اَعْتَمِدُ عَلَيْكَ وَ بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ
به حرمت قرآن بر تو اعتماد كنم و به وسيله محمد مصطفى (ص) آلِهِ اَسْتَشْفِعُ لَدَيْكَ فَاعْرِفِ اللّهُمَّ ذِمَّتِىَ الَّتى رَجَوْتُ بِها قَضاَّءَ
در نزدت شفاعت جويم پس بشناس. خدايا پيمانى را كه بدان اميد برآوردن حاجَتى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اقْضِ لى فِى الْخَميسِ خَمْساً
حاجتم را دارم اى مهربانترين مهربانانان! خدايا در روز پنجشنبه پنج حاجتم را برآور كه جز يَتَّسِعُ لَها اِلاّ كَرَمُكَ وَ لا يُطيقُها اِلاّ نِعَمُكَ سَلامَةً اَقْوى بِها عَلى
بزرگوارى تو گنجايش آن ها را ندارد و جز نعمت هاى تو بر آن توانا نيست : تندرستى كه به وسيله آن بر طاعَتِكَ وَعِبادَةً اَسْتَحِقُّ بِها جَزيلَ مَثُوبَتِكَ وَ سَعَةً فِى الْحالِ مِنَ الرِّزْقِ
انجام طاعتت نيرو گيرم ، و پرستشى كه بدان مستحق پاداشت گردم ، و فراخى در حال از طريق روزى الْحَلالِ وَ اَنْ تُؤْمِنَنى فى مَواقِفِ الْخَوْفِ بِاَمْنِكَ وَ تَجْعَلَنى مِنْ
حلال ، و ديگر آن كه مرا در توقفگاه هاى خوفناك به وسيله امان خود ايمن گردانى و از طَوارِقِ الْهُمُومِ وَالْغُمُومِ فى حِصْنِكَ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
حوادث اندوهناك و غمگين در پناه خود قرارم دهى و درود فرست بر محمد(ص) و آلش وَاجْعَلْ تَوَسُّلى بِهِ شافِعاً يَوْمَ الْقِيمَةِ نافِعاً اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ
و توسل مرا بدان حضرت در روز قيامت شفيع و سودمند براى من قرار ده كه همانا تو مهربانترين مهربانانى!
به نام خداى بخشاينده مهربان اَلْحَمْدُ لِلّهِ الاْوَّلِ قَبْلَ الاِْنْشاَّءِ وَ الاِْحْياَّءِ وَ الاْ خِرِ بَعْدَ فَناَّءِ الاْشْياَّءِ
ستايش خاص خداييست كه آغاز هستى پيش از پيدايش و زندگى هست و پايان پس از فناء موجودات ، الْعَليمِ الَّذى لا يَنْسى مَنْ ذَكَرَهُ وَ لا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَ لا يَخيبُ
دانايى كه هر كه يادش كند وى را از ياد نبرد و نعمتش را از آن كه سپاس مى دارد نكاهد مَنْ دَعاهُ وَ لا يَقْطَعُ رَجاَّءَ مَنْ رَجاهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُكَ وَ كَفى بِكَ
و نوميد نسازد آن كه او را بخواند و اميد اميدوارش را قطع نكند. خدايا من تو را گواه گيرم و گواه بودن تو كافى است شَهيداً وَ اُشْهِدُ جَميعَ مَلاَّئِكَتِكَ وَ سُكّ انَ سَم و اتِكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ
و گواه گيرم تمام فرشتگان و ساكنين آسمان ها و حاملين عرشت وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِياَّئِكَ وَرُسُلِكَ وَ اَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِكَ اَنّى
و پيمبران و رسولانت را كه برانگيختى و انواع موجودات بى حسابى را كه آفريدى اَشْهَدُ اَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ وَ لا عَديلَ
كه من گواهى دهم تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست و يگانه اى كه شريك و همتا ندارى وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِكَ وَ لا تَبْديلَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و خلاف و تغيير و تبديلى در گفتار تو نيست و گواهى دهم كه محمد (ص) عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ اَدّى ما حَمَّلْتَهُ اِلَى العِبادِ وَ جاهَدَ فِى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ
بنده و رسول تو است كه بدانچه مأمورش كرده بودى به بندگانت رساند و درباره خداى عزوجل حَقَّ الْجِهادِ وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقُّ مِنَ الثَّوابِ وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ
آن طور كه بايد كوشش كرد و بدان پاداش نيكى كه حق و درست بود مژده داد و بدان عقابى كه راست بود مِنَ الْعِقابِ اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلى دينِكَ ما اَحْيَيْتَنى وَ لا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ
بيم داد. خدايا تا مرا زنده نگاه دارى بر دين خويش ثابتم گردان و دلم را پس از آن كه اِذْ هَدَيْتَنى وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ صَلِّ عَلى
راهنماييم كرده اى منحرف مساز و به من از نزد خود رحمتى بخشاى كه همانا تويى بخشايشگر درود فرست بر مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنى مِنْ اَتْباعِهِ وَ شيعَتِهِ وَ احْشُرْنى
محمد(ص) و بر آلش و مرا از پيروان و شيعيانش قرار ده و در گروه وى محشورم كن فى زُمْرَتِهِ وَوَفِّقْنى لاِداَّءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَىَّ فيه
و موفقم دار براى اداء فرائض جمعه ها و طاعاتى كه در آن ها بر من واجب كردى مِنَ الطّاعاتِ وَقَسَمْتَ لاِهْلِها مِنَ الْعَطاَّءِ فى يَوْمِ الْجَزاَّءِ اِنَّكَ اَنْتَ
و عطاهايى كه در روز جزا به اهل آن قست كرده اى كه همانا تويى الْعَزيزُ الْحَكيمُ
مقتدر فرزانه!