شايع ترين علت نارسايي کليه در دنيا، درگيري کليه در زمينه بيماري ديابت است که معمولاً پنج سال پس از شروع بيماري قند ظاهر مي شود. اما از آنجايي که افراد مبتلا به ديابت نوع دو با تأخير متوجه بيماري خود مي شوند در زمان اولين مراجعه هم مي توانند دچار عارضه کليوي باشند.
دکتر ساوج فوق تخصص نفرولوژي در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا واحد علوم پزشکي ايران گفت: عروق کوچک و بزرگ بيماران ديابتي، به صورت تدريجي در جريان بيماري صدمه مي بيند و در نتيجه آن، چشم و کليه، اعصاب و عروق بدن دچار عارضه مي شود.
دکتر ساوج افزود: عارضه کليوي در اين بيماران به صورت افزايش دفع آلبومين از کليه هاست؛ به طوري که در طول روز کليه ها حداکثر تا 20 ميلي گرم آلبومين دفع مي کنند. در حالي که در بيماران ديابتي در شروع درگيري کليه، دفع پروتئين از 30 ميلي گرم در 24 ساعت تجاوز مي کند.
وي ادامه داد: در اين مرحله آزمايش ساده ادرار قادر به نشان دادن دفع آلبومين نيست و براي تشخيص آن از روش هاي دقيق تري بايد استفاده کرد.
دکتر ساوج با اشاره به اينکه با گذشت زمان به تدريج دفع ادرار افزايش مي يابد، گفت: در اين زمان آزمايش ادرار ساده نيز آلبومين را نشان مي دهد و سپس با افزايش مقدار آلبومين در ادرار، کارايي کليه کم مي شود و نهايتاً فرد دچار نارسايي کليه مي شود که براي ادامه حيات آن بايد از درمان هاي جايگزين کليه استفاده نمود.
وي در خصوص تشخيص زودرس عارضه کليه گفت: بايد هر شش ماه نمونه ادرار از نظر آلبومين بررسي شود و اگر در دو نوبت آلبومين در ادرار وجود داشت، بروز عارضه کليوي قطعي است.
وي افزود: کنترل نامناسب قند خون، فشار خون بالا، زمينه ارثي، نژاد، چاقي و مصرف قرص ضد حاملگي از جمله موارد احتمالي بروز عارضه کليوي در جريان بيماري ديابت مي باشد.
دکتر ساوج فوق تخصص نفرولوژي در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا واحد علوم پزشکي ايران گفت: عروق کوچک و بزرگ بيماران ديابتي، به صورت تدريجي در جريان بيماري صدمه مي بيند و در نتيجه آن، چشم و کليه، اعصاب و عروق بدن دچار عارضه مي شود.
دکتر ساوج افزود: عارضه کليوي در اين بيماران به صورت افزايش دفع آلبومين از کليه هاست؛ به طوري که در طول روز کليه ها حداکثر تا 20 ميلي گرم آلبومين دفع مي کنند. در حالي که در بيماران ديابتي در شروع درگيري کليه، دفع پروتئين از 30 ميلي گرم در 24 ساعت تجاوز مي کند.
وي ادامه داد: در اين مرحله آزمايش ساده ادرار قادر به نشان دادن دفع آلبومين نيست و براي تشخيص آن از روش هاي دقيق تري بايد استفاده کرد.
دکتر ساوج با اشاره به اينکه با گذشت زمان به تدريج دفع ادرار افزايش مي يابد، گفت: در اين زمان آزمايش ادرار ساده نيز آلبومين را نشان مي دهد و سپس با افزايش مقدار آلبومين در ادرار، کارايي کليه کم مي شود و نهايتاً فرد دچار نارسايي کليه مي شود که براي ادامه حيات آن بايد از درمان هاي جايگزين کليه استفاده نمود.
وي در خصوص تشخيص زودرس عارضه کليه گفت: بايد هر شش ماه نمونه ادرار از نظر آلبومين بررسي شود و اگر در دو نوبت آلبومين در ادرار وجود داشت، بروز عارضه کليوي قطعي است.
وي افزود: کنترل نامناسب قند خون، فشار خون بالا، زمينه ارثي، نژاد، چاقي و مصرف قرص ضد حاملگي از جمله موارد احتمالي بروز عارضه کليوي در جريان بيماري ديابت مي باشد.