قدیمیترین ستارههای کهکشان راه شیری در هالهی کهکشان قرار دارند.این هاله دربرگیرندهی مارپيچ کهکشان است که منظومهی خورشیدی هم در آن جای گرفته است. از آنجا که ستارههای هاله همزمان با خود کهکشان شکل گرفتهاند، سرنخهایی برای رسیدن به اصل و تکامل اولیهی کهکشان هستند. طبق گزارش مجله ی نجوم و اخترفیزیک، ستارهشناسان با استفاده از تداخلسنج- آرایهای از تلسکوپ ها که تصویر واضحی از آسمان را به ما میدهند- اقدام به اندازهگیری قطر دقیق دو ستارهی هالهای روشن که با یک دوربین دوچشمی قابل دیدن هستند،کردهاند.
گرومبریج ۱۸۳۰ (سمت چپ)، ستارهای است که مثل خورشید در رشتهی اصلی جای گرفته وتنها در فاصله ي ۳۰ سال نوری از زمین قرار دارد. مشاهدات تازه نشان دادهاند که قطرش دوسوم قطر خورشید و دمای سطحیاش ۴۸۲۰ درجهی کلوین است، یعنی نزدیک ۱۰۰۰ درجه سردتر است. ستارهی هالهای بعدی(سمت راست)، یک غول به نام اچ.دی۱۲۲۵۶۳ است که اندازهاش ۲۴ برابر خورشید و دارای دمای سطحی ۴۶۰۰ درجهی کلوین میباشد. این اندازهگیریها به ستارهشناسان کمک میکند تا به ویژگیهای اجرام بسیار دورتر و کمنورتر پی ببرند و درنتیجه نسبت به راه شیری باستان، آگاهی پیدا کنند. منبع خبر: وبگاه ساینس مگ

گرومبریج ۱۸۳۰ (سمت چپ)، ستارهای است که مثل خورشید در رشتهی اصلی جای گرفته وتنها در فاصله ي ۳۰ سال نوری از زمین قرار دارد. مشاهدات تازه نشان دادهاند که قطرش دوسوم قطر خورشید و دمای سطحیاش ۴۸۲۰ درجهی کلوین است، یعنی نزدیک ۱۰۰۰ درجه سردتر است. ستارهی هالهای بعدی(سمت راست)، یک غول به نام اچ.دی۱۲۲۵۶۳ است که اندازهاش ۲۴ برابر خورشید و دارای دمای سطحی ۴۶۰۰ درجهی کلوین میباشد. این اندازهگیریها به ستارهشناسان کمک میکند تا به ویژگیهای اجرام بسیار دورتر و کمنورتر پی ببرند و درنتیجه نسبت به راه شیری باستان، آگاهی پیدا کنند. منبع خبر: وبگاه ساینس مگ