H Δ S S E I N
متخصص بخش مسابقات
منچ بازی‌ای آلمانی است که در این کشور به نام "Mensch ärgere dich nicht" شناخته می‌شود. این عبارت را می‌توان "عصبانی نشو رفیق!" ترجمه کرد. این بازی تخته‌ای قدیم در اوایل قرن بیستم توسط یوزف فریدریش اشمیت و با الهام از بازی هندی "پاچیزی" ارائه شد.
اوواره یک بازی ملی در کشور آفریقایی غناست که البته در سراسر آفریقای غربی بازی می‌شود. در این بازی باید سنگ‌ها را خلاف گردش عقربه‌های ساعت در حفره‌های تخته پخش کرد.
"Ludo" واژه‌ای لاتین است به معنای "من بازی می‌کنم". این بازی در انگلستان از دل بازی هندی "پاچیزی" بیرون آمد، نسبت به بازی مادر بسیار ساده شد و در مدت کوتاهی در مناطق اطراف گسترش یافت. لودو را می‌توان ۴ تا ۶ نفره بازی کرد. گونه‌های مختلف این بازی در کشورهای مختلف هواداران فراوانی دارند. تفاوت قواعد این بازی در مناطق مختلف اندک است.
این بازی در پاکستان و افغانستان از محبوبیت فراوانی برخوردار است. برای کاروم یه یک تخته با ۴ سوراخ در گوشه‌ها، ۹ سنگ سیاه، ۹ سنگ سفید و یک سنگ قرمز نیاز است. رقیبان سعی می‌کنند به کمک یک سنگ اصلی، سنگ‌های خود را به سوراخ‌ها برانند. این بازی به همین دلیل "بیلیارد انگشتی" نامیده می‌شود.
علاقه‌مندان به کریکت در استرالیا گاهی میدان بازی خود را تا حد یک تخته کوچک می‌کنند. پرتابگر و زننده‌ی توپ دو فرد تعیین‌کننده در این بازی هستند. پرتابگر در کریکت رومیزی یک سرسره است که توپ را به گردش درمی‌آورد. بازیکن دیگری عروسک کوچکی را هدایت می‌کند که نقش زننده‌ی توپ را بر عهده دارد. بازیکنان دیگر هم روی تخته پخش می‌شوند تا توپ را بگیرند.
تخته نرد یکی از قدیم‌ترین بازی‌های تخته‌ای جهان است. در ترکیه و یونان بازیکنان تخته ساعت‌ها در قهوه‌خانه‌ها سر این بازی می‌نشینند. سرعت حرفه‌ای‌ها نفس بیننده را در سینه حبس می‌کند. تفکر استراتژیک و البته کمی خوش‌اقبالی از لازمه‌های موفقیت در تخته نرد هستند. برنده‌ی این بازی کسی است که زودتر از حریف سنگ‌ها را از روی تخته جمع کند.
مایونگ یک بازی چهارنفره در چین است. در این بازی از ۱۳۶ یا ۱۴۴ سنگ استفاده می‌شود که تصاویر مختلفی روی آنها نقاشی شده است. هر بازیکن ۳۴ سنگ دارد و باید به کمک آنها دیوار بسازد. اولین کسی که تصویری کامل از فیگورهای مشخص و سنگ‌های مشابه بسازد، اجازه دارد "مایونگ!" بگوید و برنده‌ی بازی است.
شاشکی در واقع نسخه‌ی روسی بازی "چکرز" (دام یا جنگ نادر) است؛ یک بازی تخته‌ای استراتژیک برای دو نفر. برای این بازی ۲۴ سنگ مورد نیاز است که به صورت سنتی سیاه و سفید هستند. هر بازیکن با پرش از روی سنگ حریف می‌تواند آنها را بردارد. برنده کسی است که تمام فضاهای حرکت حریف مقابل را ببندد.
در این بازی ۵۴ کارت مصور با نام‌های مختلف وجود دارد. یک بازیکن یکی از کارت‌ها را می‌کشد و نام آن را صدا می‌زند. بازیکنی که کارت مورد نظر را در دست دارد، آن را علامتگذاری می‌کند. اولین بازیکنی که ۴ کارت علامتگذاری‌شده داشته باشد، می‌گوید "لوتریا!" و برنده است. لوتریا یک بازی شانسی است که شباهت‌هایی با بازی آمریکایی "دَبرنا" (دبلنا) دارد.
این بازی گویی در "وال استریت" تولید شده است؛ خیابان معروفی در محله "منهتن" نیویورک که ساختمان بورس نیویورک و بسیاری از مراکز مهم اقتصادی در آن قرار دارند. بازی مونوپولی در اوایل سده‌ی بیستم میلادی در آمریکا ابداع شد. هر بازیکن سرمایه‌ای اولیه دارد که از آن برای خرید مستغلات و خیابان‌ها استفاده می‌کند. کسی که در نهایت بیشترین دارایی را بیاندوزد و رقیبانش را به خاک سیاه بنشاند، برنده بازی است.
