مسافر خسته من...

[آسمان دریایی]

مسافر خسته من​

آهاي مسافر خسته من ، دستت را بگذار بر روي دل من​

ميبيني که من نيز مثل تو خسته ام ، ميبيني که من نيز مثل تو با غمها نشسته ام

آهاي مسافر خسته من ، عاشق دل شکسته ات شده ام ، ببين مرا که محو نگاه زيبايت شده ام

من اينجا و تو آنجا هر دو دلشکسته ايم ، تا اينجا هم اگر نفسي است ​

براي هم زنده ايم​

من براي تو ميشکنم و تو براي من ، راه راست بي فايده است ،

تقلب ميکنيم تا زندگي مات شود در اين دايره غم...​

آهاي مسافر خسته من ، شب آمده و باز هم ياد تو در دلم ،

ستاره ها خاموش ، من مانده ام و وجودم که در حسرت است ، در حسرت يک آغوش ....​

آغوشي که لذتش تنها با تو است ، دنيا خواب است ،

کاش بودي که بيداري ام تا سحر عادت است​

آهاي مسافر خسته من ،کجا ميروي ، جايي نداري براي رفتن ،

همه جا ماندنيست ، جز اينجا که نميتوانيم بمانيم براي هم....​

شعر غم ميخوانم و اشک در چشمانت ، غم براي يک لحظه رود درمان ميشود آن درد حال پريشانت

من براي تو فدا ميشوم و تو براي من ، همه وجودم فدايت ، تو آرام بمان تا خيالش راحت شود دل من..​

آهاي سرنوشت ، با ما هم؟ ما که در زندگي به ناحق باختيم و چيزي نگفتيم،

در آتش عشق سوختيم و باز هم سکوت کرديم ،

با غمها همنشين بوديم و با حسرت نشستيم ، هر چه رفتيم،

آخر راه بن بست بود و باز هم نشکستيم!​

رفتيم و رفتيم تا آخر راه ، آخرش پيدا نشد و ما نشستيم چشم به راه...​

آهاي مسافر خسته من ، دستت را بگذار در دستان من ...
ميبيني که تا اينجا هم با تو ماندم، گفته بودم تا آخرش ، آخر قصه را هم برايت خواندم

--
​

​