گبه (خرسک) نوعى قالى است که پودهاى دراز دارد و برجسته‌ترين صنعت دستى و خانگى استان بوشهر محسوب مى‌شود. گبه‌بافى تقريباً در بيشتر نقاط روستايى و حتى شهرى اين استان رايج است. گبه‌بافان براى ايجاد نقوش بر روى فرآورده‌هاى خود از نقشه استفاده نمى‌کنند و اکثراً به طور ذهنى به اين کار مى‌پردازند. وجه مشترک تمامى گبه‌هاى توليدى در اين منطقه گونه‌اى نقش‌پردازى سنتى است که طى هزاران سال شکل گرفته است و شامل اشکال هندسى و نگاره‌هاى پرندگان و حيوانات يا انواع گل (نقوش ترکمنى) و يا راه راه (دستبافت‌هاى قشقايى) و يا يک تا سه ترنج در هر گوشه است. گاهى نيز زمينهٔ مرکزى به چند مترمربع تقسيم مى‌شود و يا بر حسب روش ديرينه و باورهاى ذهنى هر هنرمند از رديف‌هاى بته جقه ترکيب مى‌شود.
گبه‌هاى بافت استان بوشهر اکثراً داراى ابعادى به طول ۲۰۰ سانتىمتر و عرض ۱۰۰ سانتىمتر است و براى بافت هر تختهٔ آن همکارى يک ماههٔ دو بافنده با روزى شش ساعت کار الزامى است. گبه معمولاً با پشم رنگ شدهٔ گوسفند و مخلوط با موى بز از نژاد عدنى بافته مى‌شود.
