عشق، اساساً به‌دنبال جذب یك نفر به دیگری آغاز می‌شود. در این جاذبه آنچه از طریق حواس‌مان؛ به‌خصوص حس بینایی و در سطحی پنهان و آرام حس بویایی، می‌توانیم دریافت كنیم، اهمیت زیادی دارد. شواهدی به‌دست آمده كه نشان می‌دهند كششی كه نسبت به فرد دیگری احساس می‌كنیم، به‌دلیل تشابه بوی بدن او با [بوی بدن] عزیزترین خویشاوندان‌مان است (مثل پدر یا مادرمان) كه موجب تداعی خاطرات مطلوبی میِ‌شود، این خاطرات از اولین لحظات؛ هر چند ناآگاهانه، می‌توانند برای‌مان اطمینان و امنیت‌خاطر به‌همراه داشته باشند.
فرومون‌ها
فرومون‌ها در زنان و مردان تولید و از طریق پوست آزاد می‌شود، كه البته ما آگاهانه متوجه آنها نمی‌شویم، اما به تأثیرات‌شان در هنگام احساس گرایش به فرد دیگری پی می‌بریم (از طریق حس بویایی نفوذ می‌كنند.) بدین شكل هورمون‌های دو نفر با هم ارتباط متقابل برقرار می‌كنند.
فرومون‌ها در انواع گروه‌های جانداران وجود دارند و احتمالاً قدیمی‌ترین نحوه برقراری ارتباط بین حیوانات هستند. به‌طور مثال: پستانداران مرتباً محدوده قلمروشان را به‌وسیله فرومون‌های مترشحه از غدد ویژه‌ای مشخص می‌سازند، كسانی كه سگ ماده دارند به كرات دیده‌اند كه حیوانات خانگی‌شان نرها را از فاصله یك كیلومتر به سوی خود جذب می‌كنند. براساس تحقیقات، زنانی كه حداقل یك‌بار در هفته روابط جنسی دارند، تولید شیمیایی فرومون‌ها را؛ با تأثیرات محرك بعدی‌شان بر روی خود و دیگران، به حداكثر می‌رسانند.
صنایع لوازم آرایشی انواع تركیبات را به‌منظور جذاب و گیراتر شدن محصولات‌شان به‌كار می‌برند.
فنیل اتیل آمین
دكتر گارسیابگا، استاد روان‌شناسی در دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه كمپلوتنسه توضیح می‌دهند كه: «میل و علاقه توسط ماده‌ای در دستگاه عصبی به نام فنیل اتیل آمین كنترل می‌شود، ماده‌ای كه هر بار به دوز بالاتری برای تحریك آستانه افتراقی و تولید هیجانات جدیدی كه ما را ارضاء كنند نیازمندیم (احتمالاً متوجه تشابه‌ای با تأثیرات اعتیاد می‌شوید)».
فنیل اتیل آمین موجود آزادی ماده عصبی ـ شیمیایی دیگری به نام دوپلین می‌شود، كه آزاد كننده اكسی توسین، ماده‌ای فعال در دوران شیردهی و زمان زایمان است. دانشمندان، مدركی در دست دارند كه نشان می‌دهد این هورمون، چه در زنان و چه در مردان، در اولین گرایش ترشح می‌شود و در طول اورگاسم به بالاترین سطح خود می‌رسد.
ماده‌ای عصبی ـ شیمیایی بعدی نوراپی نفزین است؛ كه خود ه آزادی آدرنالین كمك می‌كند، در هنگام بروز عشق، ضربان قلب را افزایش می‌دهد و باعث دل‌پیچه و عرق كردن كف دست‌ها می‌شود.
چه چیزی رخ می‌دهد، زمانی كه پی می‌بریم احساس قبلی نداریم؟
طبق نظر برخی از متخصصین، عشق تقریباً بین ٦ ماه تا دو سال دوام دارد، دلیل این امر این نیست كه همسر ما از جذابیتش كم شده، بلكه بدون شك دیگر فنیل اتیل آمینی در مغزمان جریان ندارد. اگر این مسئله صحت دارد، آیا مجبوریم هر دو سال یك‌بار همسرمان را تغییر دهیم مجبوریم بپذیریم كه باید برای حفظ شعله عشق و شور تلاش كرد، شاید به نظر برخی بغرنج به‌نظر برسد، اما سپردن كنترل زندگی‌مان به دست تعدادی، هورمون ما را به سطح پست‌تری تكامل تنزل می‌دهد.
آیا می‌شود خودمان را تنها به نقطه‌نظر دانشمندان محدود كنیم؟
پدیده عشق، را نمی‌توان تنها با مواد عصب ـ شیمیایی تفسیر كرد. انسان بسیار پیچیده‌تر است و محیط زندگی میراث فرهنگی، شخصیت و عوامل متعدد دیگری در همسرگزینی او دخیل‌اند.
ما تنها گونه هستیم كه عشق، تنفر، حسادت و شرمندگی را تجربه می‌كنیم.
قسمت جسمانی بدن‌مان قواعد خود را اعمال می‌كند، اما نباید فراموش كنیم كه صاحب روح (خوب برتر) هستیم كه مأوای این دنیاست و برای عشق ورزیدن تنها باید شرایط و انسانی را كه فراتر از آنچه چشمانش می‌بینند، می‌نگرد و به روح‌مان نظر دارد، بیابیم،...، ما موجودات برتر هستیم، صاحب جسم فانی و روحی جاوید و بدون شك دست خداوند در تمام آنچه كه عشق می‌نامیم، حضور دارد.
فرومون‌ها
فرومون‌ها در زنان و مردان تولید و از طریق پوست آزاد می‌شود، كه البته ما آگاهانه متوجه آنها نمی‌شویم، اما به تأثیرات‌شان در هنگام احساس گرایش به فرد دیگری پی می‌بریم (از طریق حس بویایی نفوذ می‌كنند.) بدین شكل هورمون‌های دو نفر با هم ارتباط متقابل برقرار می‌كنند.
فرومون‌ها در انواع گروه‌های جانداران وجود دارند و احتمالاً قدیمی‌ترین نحوه برقراری ارتباط بین حیوانات هستند. به‌طور مثال: پستانداران مرتباً محدوده قلمروشان را به‌وسیله فرومون‌های مترشحه از غدد ویژه‌ای مشخص می‌سازند، كسانی كه سگ ماده دارند به كرات دیده‌اند كه حیوانات خانگی‌شان نرها را از فاصله یك كیلومتر به سوی خود جذب می‌كنند. براساس تحقیقات، زنانی كه حداقل یك‌بار در هفته روابط جنسی دارند، تولید شیمیایی فرومون‌ها را؛ با تأثیرات محرك بعدی‌شان بر روی خود و دیگران، به حداكثر می‌رسانند.
صنایع لوازم آرایشی انواع تركیبات را به‌منظور جذاب و گیراتر شدن محصولات‌شان به‌كار می‌برند.
فنیل اتیل آمین
دكتر گارسیابگا، استاد روان‌شناسی در دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه كمپلوتنسه توضیح می‌دهند كه: «میل و علاقه توسط ماده‌ای در دستگاه عصبی به نام فنیل اتیل آمین كنترل می‌شود، ماده‌ای كه هر بار به دوز بالاتری برای تحریك آستانه افتراقی و تولید هیجانات جدیدی كه ما را ارضاء كنند نیازمندیم (احتمالاً متوجه تشابه‌ای با تأثیرات اعتیاد می‌شوید)».
فنیل اتیل آمین موجود آزادی ماده عصبی ـ شیمیایی دیگری به نام دوپلین می‌شود، كه آزاد كننده اكسی توسین، ماده‌ای فعال در دوران شیردهی و زمان زایمان است. دانشمندان، مدركی در دست دارند كه نشان می‌دهد این هورمون، چه در زنان و چه در مردان، در اولین گرایش ترشح می‌شود و در طول اورگاسم به بالاترین سطح خود می‌رسد.
ماده‌ای عصبی ـ شیمیایی بعدی نوراپی نفزین است؛ كه خود ه آزادی آدرنالین كمك می‌كند، در هنگام بروز عشق، ضربان قلب را افزایش می‌دهد و باعث دل‌پیچه و عرق كردن كف دست‌ها می‌شود.
چه چیزی رخ می‌دهد، زمانی كه پی می‌بریم احساس قبلی نداریم؟
طبق نظر برخی از متخصصین، عشق تقریباً بین ٦ ماه تا دو سال دوام دارد، دلیل این امر این نیست كه همسر ما از جذابیتش كم شده، بلكه بدون شك دیگر فنیل اتیل آمینی در مغزمان جریان ندارد. اگر این مسئله صحت دارد، آیا مجبوریم هر دو سال یك‌بار همسرمان را تغییر دهیم مجبوریم بپذیریم كه باید برای حفظ شعله عشق و شور تلاش كرد، شاید به نظر برخی بغرنج به‌نظر برسد، اما سپردن كنترل زندگی‌مان به دست تعدادی، هورمون ما را به سطح پست‌تری تكامل تنزل می‌دهد.
آیا می‌شود خودمان را تنها به نقطه‌نظر دانشمندان محدود كنیم؟
پدیده عشق، را نمی‌توان تنها با مواد عصب ـ شیمیایی تفسیر كرد. انسان بسیار پیچیده‌تر است و محیط زندگی میراث فرهنگی، شخصیت و عوامل متعدد دیگری در همسرگزینی او دخیل‌اند.
ما تنها گونه هستیم كه عشق، تنفر، حسادت و شرمندگی را تجربه می‌كنیم.
قسمت جسمانی بدن‌مان قواعد خود را اعمال می‌كند، اما نباید فراموش كنیم كه صاحب روح (خوب برتر) هستیم كه مأوای این دنیاست و برای عشق ورزیدن تنها باید شرایط و انسانی را كه فراتر از آنچه چشمانش می‌بینند، می‌نگرد و به روح‌مان نظر دارد، بیابیم،...، ما موجودات برتر هستیم، صاحب جسم فانی و روحی جاوید و بدون شك دست خداوند در تمام آنچه كه عشق می‌نامیم، حضور دارد.