وابستگي، احساس مالكيت و تعلق همچون صخرهها هستند، مانع شكوفا شدن بهار درونتان ميشودند. صخرههايي بزرگ كه با گذشت زمان سنگينتر و سنگينتر ميشوند. كودك ميداند، بدون دانستن اينكه عشق چيست (بدون اينكه بداند عشق چيست). بدون آگاهي از عشق، او ميداند، او عشق را ميشناسد. اين تفاوت دانا و كودك است: كودك عشق را ميشناسد اما نميداند عشق چيست، دانا عشق را ميشناسد و از دانستن خود با خبر است. تمام آنچه حول محور وابستگي، مالكيت و تعلق انباشته كردهاي بايد انداخته شود. همگي به مثابه زهر هستند. به مردم عشق بورزيد اما عشقي بدون قيد و شرط. به مردم عشق بورزيد و در عوض از آنها هيچ توقعي نداشته باشيد. به مردم عشق بورزيد به خاطر لذت ناب عشق ورزيدن و نگران نباشيد كه آيا فردا نيز همين عشق ادامه مييابد يا خير. امروز را قرباني هيچ فردايي نكنيد زيرا فردا وجود ندارد. سعي نكنيد عشقتان را ابدي سازيد، به هيچ شيوهاي، زيرا عشق شكلپذير نيست، نميتواند ابدي باشد همچون گل سرخ است: صبح باز ميشود و شب هنگام گلبرگها ناپديد ميشوند. فردا گل سرخ ديگري از راه ميرسد. اما هيچ نيازي نيست به اين گل سرخ بچسبيد. با چسبيدن به اين گل سرخ حتي ممكن است به شاخه نشستن گل سرخ ديگري را از بين ببريد زيرا دائماً انرژي خود را صرف چيزي ميكنيد كه از بين خواهد رفت. ديدن كساني كه هنوز به عشق از بين رفتهشان چسبيدهاند واقعاً غمانگيز است؛ چيزي از آن بيرون نميآيد. قرنها است اينگونه به ما آموزش دادهاند كه عشق واقعي ابدي است و اين كاملاً بيمعني است، اگر هم واقعي باشد، نميتواند ابدي باشد. واقعيت آني است، تغيير ميكند و جرياني دائمي دارد. هرگز نميتوان دو بار در يك رودخانه قدم گذاريد. دائماً در حال حركت است. عاشق بايد از چنين جريان پوياي زندگي آگاه باشد. در آن صورت عشق ميورزد در حاليكه نگران گذشته و آينده نيست. اگر لحظه بعد گل هنوز گل داشت، هنوز عطرش بر جاي بود. چه خوب! اما اگر رفته بود خداحافظي كن و برو بدون هيچگونه شكايتي، بدون هيچگونه نارضايتي و ناراحتي زيرا زمانيكه طبيعت زندگي را درك كردي هيچ يك از اين مشكلات را نخواهي داشت و سپس عشق در وجودت شروع به رشد كردن ميكند. ممكن است عشاق تغيير كنند اما رودخانه عشق بزرگتر و بزرگتر ميشود. و يا ممكن است آنها تغيير نكنند. من نميگويم آنها بايد تغيير كنند. فقط ميگويم: اگر تغيير به وجود آمد با خوشي و شادماني آن را بپذير. اين يعني عدم وابستگي، اين يعني عشق بدون وابستگي. هر آنچه اتفاق ميافتد بركت است، بايد شكرگذار بود، همواره شكرگذار. سپس رفته رفته عشق ديگر يك رابطه نيست، حالتي از وجودتان است همينگونه نيز بايد باشد. وقتي كسي عشق ميورزد، خداست.