آشنايي با معبد آناهيتا
معبد آناهیتا در مرکز شهر کنگاور در مسير همدان به کرمانشاه قرار دارد. این بنا روی تپهای طبیعی ساخته شده است.
معبد آناهيتا متعلق به آناهيتا، الهه پاكي و محلي براي نيايش آب بوده كه يكي از چهار عنصر مقدس و مورد احترام ايرانيان باستان است.
آناهیتا ایزد بانوی آبهای روان، زیبایی، فراوانی و برکت در دوران پیش از اسلام بوده است.
برخی از محققین، این بنا را کاخی ناتمام برای خسرو پرویز معرفی کردهاند. عدهای نیز زمان ساخت آن را به اواخر سده سوم و آغاز سده دوم قبل از ميلاد و عده دیگر آن را به سده اول قبل از ميلاد نسبت میدهند.
اين معبد كه براي استفاده از آب رودخانه شاپور در 6 متري زمين قرار دارد، به صورت مكعب است و ديوارهاي اين معبد از سنگهاي بزرگي بنا شده اند كه بين سنگهاي حجاري شده هيچ ملاتي وجود ندارد و اين سنگها توسط بستهاي آهني به هم متصل شده اند.
اين بنا بر پشتهاي از صخره قرار گرفته که داراي 220متر طول و 210متر عرض است و ضخامت ديوار محيطي آن به 5/18 متر ميرسد.
در قسمت جنوبی بنا، پلکان دو طرفهای به درازای 154 متر وجود دارد. هر دو تا پنج پله، در یک بلوک سنگی ایجاد شده است. تعداد سنگ پلهها در پلکان شرقی 26 پله و در پلکان غربی 21 پله است.
جويهاي سنگي آب رودخانه را ميزان كرده و به طرز باشكوهي به آبگيري وسط معبد هدايت ميشده. نوع تقسيم آب و جريان آب درون معبد يكي از شگفتيهاي مهندسي در آن دوران ميباشد تا اين عنصر مقدس را به زيباترين شكل ممكن به نمايش بگذارند.
در چهار طرف معبد دالانهايي تعبيه شده كه در كف اين آنها جويهاي آب به صورت رفت و برگشت آب را به وسط معبد هدايت ميكرده.
در وسط معبد فضايي وجود دارد كه آب از اين جويها در آن جمع شده و استخر كوچكي حدوداً در ابعاد 10 در10 و عمق 20 سانتي متر را پر آب ميكرده.
در دو طرف بالاي معبد آناهيتا سر چهار گاو در هر طرف به صورت رو به روي يكديگر قرار دارد كه در زمان آبگيري اين معبد عكس سر گاوها روي آب نقش ميبسته است.

معبد آناهیتا در مرکز شهر کنگاور در مسير همدان به کرمانشاه قرار دارد. این بنا روی تپهای طبیعی ساخته شده است.
معبد آناهيتا متعلق به آناهيتا، الهه پاكي و محلي براي نيايش آب بوده كه يكي از چهار عنصر مقدس و مورد احترام ايرانيان باستان است.
آناهیتا ایزد بانوی آبهای روان، زیبایی، فراوانی و برکت در دوران پیش از اسلام بوده است.
برخی از محققین، این بنا را کاخی ناتمام برای خسرو پرویز معرفی کردهاند. عدهای نیز زمان ساخت آن را به اواخر سده سوم و آغاز سده دوم قبل از ميلاد و عده دیگر آن را به سده اول قبل از ميلاد نسبت میدهند.
اين معبد كه براي استفاده از آب رودخانه شاپور در 6 متري زمين قرار دارد، به صورت مكعب است و ديوارهاي اين معبد از سنگهاي بزرگي بنا شده اند كه بين سنگهاي حجاري شده هيچ ملاتي وجود ندارد و اين سنگها توسط بستهاي آهني به هم متصل شده اند.
اين بنا بر پشتهاي از صخره قرار گرفته که داراي 220متر طول و 210متر عرض است و ضخامت ديوار محيطي آن به 5/18 متر ميرسد.

در قسمت جنوبی بنا، پلکان دو طرفهای به درازای 154 متر وجود دارد. هر دو تا پنج پله، در یک بلوک سنگی ایجاد شده است. تعداد سنگ پلهها در پلکان شرقی 26 پله و در پلکان غربی 21 پله است.
جويهاي سنگي آب رودخانه را ميزان كرده و به طرز باشكوهي به آبگيري وسط معبد هدايت ميشده. نوع تقسيم آب و جريان آب درون معبد يكي از شگفتيهاي مهندسي در آن دوران ميباشد تا اين عنصر مقدس را به زيباترين شكل ممكن به نمايش بگذارند.
در چهار طرف معبد دالانهايي تعبيه شده كه در كف اين آنها جويهاي آب به صورت رفت و برگشت آب را به وسط معبد هدايت ميكرده.
در وسط معبد فضايي وجود دارد كه آب از اين جويها در آن جمع شده و استخر كوچكي حدوداً در ابعاد 10 در10 و عمق 20 سانتي متر را پر آب ميكرده.
در دو طرف بالاي معبد آناهيتا سر چهار گاو در هر طرف به صورت رو به روي يكديگر قرار دارد كه در زمان آبگيري اين معبد عكس سر گاوها روي آب نقش ميبسته است.