برای مشاعره + فقط با حرف " د "

[mahdis]

درین سرای بی کسی کسی به در نمیزند

به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند:سوت:

 

[عقاب]

دلم به محبت بی پایانت خوش بود اما

• :ناراحت:
  

قندیل نگاهت افتاد و شیشه محبتت شکست

 

[مهری]

دل می رود ز دستم، صاحبدلان خدارا

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[baroon]

دل چو پرگار به هر سو دورانی می کرد

و اندر آن دایره سر گشته ی پابرجا بود​

 

[سمیه.ن]

در پشت چارچرخه فرسوده ای / كسی
خطی نوشته بود:
"من گشته ام نبود !
تو دیگر نگرد
نیست!"...
گر خسته ای بمان و اگر خواستی بدان:
ما را تمام لذت هستی به جستجوست.
پویندگی تمامی معنای زندگی ست.
هرگز
"نگرد! نیست"
سزاوار مرد نیست

 

[سمیه.ن]

در دیـــــاری كه در او نیست كسی یار كسی
كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی

هــــــر كس آزار منِ زار پســـــندیـد ولـی
نپـــســندیــــد دلِ زار مـــن آزارِ كســـی

 

[asl_davood]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت

دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

 

[asl_davood]

دلا یاران سه قسمند گر بدانی

زبانیند و نانیند و جانی

به نانی نان بده از در برانش

مدارا کن به یاران زبانی

ولیکن یار جانی را بدست آر

براهش جان بده تا میتوانی

:دست::دست:

 

[مهشید]

در آن شهری که مردانش عصا از کور می دزدند
من از نا باوری آنجا محبت آرزو کردم

 

[fatemeh]

در دل من چیزیست مثل یک بیشه نور مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم
که دلم می خواهد بدوم تا ته دشت
بروم تا سرکوه
دورها آوایی ست
که مرا می خواند
​

 

[baroon]

در پای اجل چو من سرافکنده شوم
وز بیخِ امیدِ عمر بـرکنده شوم

زینهار گِلم بجز صُراحی نـکنید
باشد که ز بوی می دمی زنده شوم




​

 

[ali jan]

دانی که چرا چوب شود قسمتش آتش
بی حرمتیش بر لب عطشان حسین است

 

[baroon]

دنیا هنوز تشنه ی یک جرعه سیب توست
چشمش پی اجابت امن یجیب توست

لطفت نصیب هر دو جهان شد عجیب نیست
تو آشناترینی و غربت نصیب توست!



*السّلام علیک یا ضامن آهو*
:گل:


​

 

[baroon]

دست و پایی می توان زد بند اگر بر دست و پاست

وای بر جان گرفتاری که بندش در دل است​

 

[baroon]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس شیطانی چه حاصل

بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمی دانی چه حاصل​

 

[Reza Sharifi]

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس	***	زهر هجری چشیده‌ام که مپرس
گشته‌ام در جهان و آخر ِ کار	***	دلبری برگزیده‌ام که مپرس
آن چنان در هوای ِ خاک ِ درش	***	می‌ رود آب ِ دیده‌ام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش	***	سخنانی شنیده‌ام که مپرس
سوی من لب چه می‌گزی که مگوی	***	لب ِ لعلی گزیده‌ام که مپرس
بی تو در کلبه گدایی خویش	***	رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق	***	به مقامی رسیده‌ام که مپرس

 

[مهشید]

دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت
وندر دل من هزار خورشید بتافت
واخر به کمال ذره ای راه نیافت
​

 

[baroon]

دردِ من عشق تو و بستر من، بستر مرگ

جُـز تـوأم هـیچ طبیبی و پـرستـاری نیست​

 

[baroon]

دلم جز مهر مهرویان طریقی بر نمی گیرد

ز هر در می دهم پندش ولیکن در نمی گیرد ​

 

[fatemeh]

دل دردمنـــد سعــــدی ز محبـــت تــــو خـــون شــــد
نـــه بــــه وصــــل می رســـانــی نـــه بـــه قـــتـــل می رهـــانــــــــی​