رابطه "تغییرات" آب و هوایی و خشکسالی "تغییر" می کند
به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، خشکسالیهای ویرانگری طی چند سال گذشته در مناطق مختلف مانند آفریقا، استرالیا و آمریکا، جهان را تحت تاثیر خود قرار دادند. خشکسالی تابستان سال گذشته در مرکز آمریکا موجب از بین رفتن بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی شد که ضربه اقتصادی بزرگی را به این کشور وارد کرد. افزون بر این، خشکسالیها مساله امنیت غذایی را به شدت تهدید می کنند.
افزایش شیوع خشکسالیها به عنوان یکی از اثرات تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. با این وجود، مطالعه جدید پژوهشگران دانشگاه پرینستون در نیوجرسی و دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا، درستی این فرضیه را با شک و تردید مواجه کرده است. بنابر پژوهشهای صورت گرفته توسط آنها، گسترش و روند افزایشی خشکسالیها پیچیدهتر از آن چیزی است که تا پیش از این تصور می شد. بر همین اساس، خشکسالیهای اخیر انحراف بیشتری نسبت به جریان کلی خشکسالیهای جهان داشتهاند.
فرضیه پیشین این گونه بیان می کرد که افزایش دما به تبخیر سریعتر و افزایش فراوانی و شدت خشکسالی منجر خواهد شد. هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل (IPCC) نیز این فرضیه را پذیرفته و در گزارش سال 2007 خود اعلام کرده بود که از سالهای 1970، خشکسالیهای شدیدتر و طولانیتر در نواحی گستردهتری از جهان مشاهده شدهاند.
به گفته "جاستین شفیلد"، پژوهشگر ارشد دپارتمان مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه پرینستون، دیدگاه کلی بر این مساله اشاره دارد که افزایش دما موجب افزایش خشکسالیها می شود، اما شرایط به این سادگی نیست.
شفیلد و همکارانش معتقدند ارزیابیهای صورت گرفته درباره خشکسالی در سراسر جهان تحت تاثیر خطاهایی که در مدل مشترک مورد استفاده برای ارزیابی آن قرار دارند. این مدل با عنوان "شاخص شدت خشکسالی پالمر" شناخته می شود. شاخص پالمر به واسطه سادگی در استفاده مورد توجه پژوهشگران قرار داشته و این در شرایطی است که مدلهای بهتری برای ارزیابی خشکسالی وجود دارند.
شاخص پالمر در سالهای 1960 برای تعیین کمکهای دولت فدرال به کشاورزان آمریکایی آسیب دیده از خشکسالی تهیه شد. این شاخص وابستگی شدیدی به دما داشته و از این رو، نسبت به گرمایش بسیار حساس است. اما شاخص پالمر برای تغییرات آب و هوایی طراحی نشده است. تغییرات آب و هوایی نه تنها افزایش دما را شامل می شود بلکه در بر گیرنده عوامل دیگری مانند میزان بارش، سرعت باد، اشعه خورشید و فرو سرخ و رطوبت نیز می شود.
مدل جدید که در دانشگاه پرینستون توسعه داده شده، تمامی این عوامل را برای ارزیابی خشکسالی در نظر می گیرد. به واسطه پیچیدگی بیشتر، استفاده از این مدل دشوارتر بوده زیرا به دادههای بسیار بیشتری نسبت به دما نیازمند است. البته دادههای مورد نیاز این مدل به واسطه پوشش بیشتر و پیشرفته ماهوارهها در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
بنابر مدل مورد استفاده توسط دانشگاه پرینستون، نوسانهای بزرگی در جریانهای خشکسالی وجود دارند. این در شرایطی است که پژوهشگران پرینستون و کانبرا تایید کردهاند که یافتههای آنها به معنای این نیست که در آینده با خشکسالیهای کمتری مواجه خواهیم بود. در حقیقت، تنها ارتباط میان خشکسالی و تغییرات آب و هوایی آنگونه که تا پیش از این تصور می شد، نخواهد بود.
http://www.shahrekhabar.com/news/analysis/1357707900689975/رابطه-